A manic depressive partner

case: Two Minute Therapy

In this blog post, an example is given of the kind of issues that can be discussed through TwoMinuteTherapy. In this case: how to deal with a partner who is manic-depressive. For the original blog post (also in Dutch), go here.

As this article was published on a Dutch blog, it is advised to use Google translate to be able and read it in your own (English) language.

Renate’s Whatsapp voicebericht

“Hoi Jeanette, nou ik ben nu toch maar op reis gegaan voor mijn werk, ik sta nu op Schiphol. Mijn vlucht vertrekt over een uur, maar het voelt heel rot om hem alleen achter te laten. Vrijdag waren we bij de crisisdienst. Gelukkig was zijn eigen psychiater er. Erik blijkt in een erg depressieve periode te zitten. Ik had het helemaal niet in de gaten! Hoe heb ik dat nou zo kunnen onderschatten?

Hij belde me toen ik donderdag eindelijk weer eens met Marlies weg was, die vriendin waar we het bij het vorige consult over hadden, die ik zo miste en had verwaarloosd. Ik voelde me nog zo opgelucht dat ik een keer weg kon en mijn telefoon kon uitzetten. Toen ik thuis kwam was hij heel down. De volgende dag dus naar de crisisdienst gegaan. Het lijkt nu iets beter te gaan, maar volgens mij moet ik helemaal niet gaan vandaag. Maar ja, wat zullen ze op kantoor zeggen? Op deze meeting hebben we een half jaar gewacht en ze willen alleen mij erbij. Ik ben bang. Wat nou als… O, ik moet gaan, ze gaan boarden. Help!”

Jeannettes reactie via Whatsapp voice

“He Renate, wat een vervelend dilemma! Normaal kan je je werk volgens mij heel goed om je thuissituatie heen breien. Nu word je getest doordat het nu niet kan. Weet je nog waar we het over hadden laatst? Aan de ene kant zei je dat je het fijn vindt om er voor hem te zijn, maar we kwamen er ook achter dat je nooit voor jezelf kiest. Dan hoef je ook die angst en schuld niet te voelen. Nu voel je die wel. Toch hoor ik ook in je stem hoe blij je was om met Marlies uit te gaan. Vergeet niet hoe belangrijk dat is! Je gevoel zegt: blijven, maar zijn psychiater heeft jullie eerder verteld dat je hem daar niet per se mee helpt. En zijn buien komen of gaan daardoor niet. Ik snap dat dit nu echt even heel spannend is. Je moet er doorheen. Bedenk dat hij ook bij anderen terecht kan: zijn psychiater, zijn zus. Het is nu tijd voor jou, hoe dubbel dat ook voelt! Je gaat nu en daar verandert een schuldgevoel niks aan.

Probeer los te laten en rust te voelen. Schrijf ook even over hoe het gaat, dan kunnen we daar woensdag naar kijken. Succes met je meeting!”