Cosmopolitan / Heks van een ex

Hij is knap, grappig, lief en retegoed in bed. Picture perfect, dacht Cosmo’s Marieke (26) toen ze haar grote liefde ontmoette. Helaas kon ze niet weten dat ze met hem ook een evil ex cadeau kreeg.

Uit onderzoek van Relatieblog.nl blijkt dat 65 procent van de exen na een break-up nog steeds ruzie maakt. Des te meer als er een nieuwe partner bij betrokken is. Dat is al vervelend genoeg, maar er zijn ook excessen: stalkende exen, treiterende exen, geflipte exen…

Zoals die van Marieke’s lover: “De ex van mijn vriend noemt mij de duivel die haar gezin heeft geruïneerd. Dat schreeuwt ze al drie jaar van de daken. Dat hun relatie al voorbij was voordat ik in beeld kwam, ‘vergeet’ ze erbij te zeggen. Oké, het verdient misschien geen schoonheidsprijs dat ik mezelf zo kort na hun breuk in een relatie met hem heb gestort, maar ik was smoorverliefd en hij hield het ook niet tegen.

Eén ding is zeker: als ik dit van tevoren had geweten, was ik er niet aan begonnen. Een man met kind leek me heftig – hij heeft namelijk een kind met haar – maar een man met een draak van een ex, is veel erger. Al bijna drie jaar beheerst ze ons leven. In het begin kon ik er nog om lachen. Met vriendinnen grapten we over hoe we haar weer aan de man zouden krijgen, zodat ze zich minder met ons zou bemoeien, maar inmiddels wens ik haar dingen toe die ik niet eens hardop durf uit te spreken. Ik heb nachtmerries over haar en ben bang dat ze in staat is om mijn relatie kapot te maken. Daarvoor lijkt ze steeds een nieuw plan te bedenken. Het begon met loze dreigementen van het kaliber ‘ik pak je voogdij af’ en ‘ik spring voor de trein’, maar dat is overgegaan in gemeen getreiter. Zo van: ik niet gelukkig, jullie niet gelukkig. Ze probeert het kind van mijn vriend tegen hem op te zetten. Dat maakt hem extreem ongelukkig. Als ik hem zie huilen, breek ik ook. Mij whatsapp’t ze over wat hij haar zogenaamd heeft geflikt tijdens hun relatie. Van mishandeling tot het bezoeken van sexclubs. Laatst hebben zij en ik elkaar voor het eerst in het echt gezien. Ze stuurde en plein public aan op een bitch fight – inclusief karatetrap – die je zou verwachten bij de Tokkies, niet bij twee hoogopgeleide vrouwen. Heel gênant. De trap deed me niets, haar woorden ook niet, maar haar blik, die zal ik nooit vergeten. Hoe kan iemand die mij niet eens kent me wel zo intens haten?”

Duivels stemmetje

Relatietherapeut Jeannette Bolck weet wel waar die haat vandaan komt: “Sommige vrouwen hebben een destructieve manier van omgaan met verdriet en afwijzing, bijvoorbeeld omdat ze eerder een slechte break-up hebben meegemaakt. Ze hebben als het ware een duiveltje in hun hoofd dat hen aanspoort om een dader aan te wijzen die verantwoordelijk is voor hun verdriet. De nieuwe vriendin is de makkelijkste prooi, want voor hun ex hebben vrouwen toch een soort eeuwige loyaliteit. Steeds gaan ze op zoek naar bewijsmateriaal dat bevestigt dat de ander ook echt de oorzaak is van haar ongeluk. ‘Zij heeft mijn man afgepakt’ is minder pijnlijk dan toegeven dat zij en hij eigenlijk niet bij elkaar pasten of dat ze wellicht zelf tekortschoot in de relatie. Het vervelende hiervan is wel dat zolang vrouwen zich blijven focussen op de ander, ze niet toekomen aan rouwen, waardoor hun verdriet blijft bestaan.” En daardoor krijgen allerlei primaire gevoelens de overhand, volgens Bolck: “Er komt iets bij ze naar boven wat ze nog niet van zichzelf kenden. Een soort territoriumdrift. Een oerkracht. Onbewust kunnen ze bang zijn om altijd alleen te blijven en zich niet verder te kunnen voortplanten. Gevoelens van hechting en veiligheid worden hierdoor aangesproken. Dat zijn kinderlijke emoties, die letterlijk resulteren in kinderachtig gedrag.”

Bekraste auto

Ook Sanne (29) is de dupe van een heks van een ex. Al vier jaar lang worden zij, haar vriend en schoonfamilie gestalkt door zijn ex. “Ze waren zeven jaar samen toen mijn vriend de knoop doorhakte en het uitmaakte. Hun relatie was al jaren slecht, alleen had zij zich erbij neergelegd omdat ze het plaatje voor de buitenwereld belangrijker vond. Niet lang nadat ze uit elkaar waren, kregen wij een relatie. Al voordat ze van mijn bestaan afwist, gedroeg ze zich raar. Elke avond stond ze voor zijn huis, ze bekraste zijn auto en schreeuwde voicemails vol. En toen kreeg ze lucht van mij… Het stalken werd erger. Op Facebook werd ik uitgemaakt voor hoer en toen mijn vriend en ik gingen samenwonen, heeft ze al onze gegevens opgevraagd bij de gemeente. Ze wist zelfs waar mijn ouders woonden. Via via heb ik gehoord dat ze met een vriendin voodoo-bijeenkomsten hield voor mij. En niet alleen ik was de sjaak, mijn schoonfamilie moest er ook aan geloven. De zus van mijn vriend werkte onder haar, dus die was vrij snel haar baan kwijt en mijn schoonouders werden door haar zwart gemaakt. Zij zijn na al die jaren nog steeds bang om haar tegen te komen. Mijn vriend heeft een tijd in therapie gezeten. Hij hoefde maar iemand te zien die op haar leek, en het angstzweet brak hem uit. Ik ben nooit bang voor haar geweest en begreep zijn gevoel en reactie niet altijd. Dit heeft zeker in het prille begin voor behoorlijk wat relatiecrisissen gezorgd. Maar we hebben altijd wel tegen elkaar gezegd: zij wordt nooit de reden dat wij uit elkaar gaan.”

Praten werkt averechts

De ex van Sanne’s vriend is momenteel minder ‘actief’, “maar ik houd er altijd rekening mee dat ze op een dag weer voor onze deur staat. Ze kan het gewoon niet verkroppen dat hij, het ‘watje’ dat nooit voor zichzelf opkwam in de relatie, weg durfde te gaan. Het is voor haar een ego-ding.” Jeannette Bolck beaamt dit: “Ook als de vrouw het zelf heeft uitgemaakt of beseft dat de relatie op was, dan nog wil ze zijn eeuwige prinses zijn en mag een andere vrouw hem niet hebben. Het is net zandbak-gedrag: kinderen willen ook altijd spelen met het schepje dat een ander heeft.”

Volgens psycholoog Jeffrey Wijnberg vinden veel exen het ook lastig om verder te gaan met hun eigen leven omdat ze dan toegeven dat de ander gelijk had. “Alsof ze hun ex horen zeggen: zie je wel dat het beter is zo? Je bent toch ook gelukkiger zonder mij? Ongelukkig zijn is pijnlijk, maar iemand met wie je zo lang hebt gestreden gelijk geven, doet dan nog meer zeer.”

Wie een vriend heeft met een gestoorde ex, heeft domme pech. Zolang zij niet met haar boosheid kan omgaan, zijn jullie de pineut. Daar kun je helaas niets aan veranderen. Accepteren en weten hoe je ermee om moet gaan, is het devies. Jeannette Bolck. “Je moet niet in gesprek willen gaan met zijn ex. Die vrouwen zijn niet voor rede vatbaar – anders hadden ze zich ook nooit zo buitensporig gedragen – en ze geloven vaak heilig in hun eigen verhaal. Je loopt zelfs de kans dat je aan jezelf gaat twijfelen omdat haar kant van het verhaal de ‘waarheid’ is.” Ook boze berichten terugsturen, is niet de oplossing. “Laat je niet verleiden om te reageren, want dan krijgt ze de aandacht die ze wil. Vergelijk haar met een kind met een driftbui, dat jou wil laten geloven dat het ophoudt als jij aandacht schenkt. Iedereen weet: een volgende keer stampt het nog harder. Word je toch steeds geraakt door haar acties? Prent jezelf dan goed in: ik ben happy, zij niet. Dat ze mij haat is niet persoonlijk bedoeld. Ze maakt geen onderdeel uit van mijn leven zolang ik geen energie aan haar besteed.” Daarbij is het ook heel belangrijk dat zowel jij als je vriend ervoor zorgen dat ze niet tussen jullie twee in komt te staan.

Psycholoog Jeffrey Wijnberg: “Al die negatieve energie kan voor een vervelende dynamiek in je eigen relatie zorgen. Wees je hiervan bewust en heb het er samen over. Maak duidelijke afspraken met je vriend over het contact dat hij nog met haar heeft. Vaak zie je dat mannen sneller toegeven omdat ze bang zijn voor hun ex of geen gezeur willen. Maar als jullie relatie op scherp komt te staan, mag je echt wel van hem eisen dat hij het anders aanpakt, ook al is het iets tussen hem en haar. Jij hebt er tenslotte ook last van. Leven met een boze ex is mogelijk, als je maar weet dat je vriend voor honderd procent achter je staat. En dat hij in jouw belang handelt en niet in dat van haar. Bedenk: hoe sterker jullie zijn als team, hoe minder snel ze jullie op de kast kan jagen.”

Nog closer

Noem me naïef, maar ik had nooit verwacht dat de ex van mijn vriend haar strijd zo lang zou volhouden. We zijn drie jaar verder, maar haar frustratie is nog altijd even groot. Inmiddels weet ik: ze zal mij nooit willen accepteren. Ik heb me daarbij neergelegd en probeer nu zo weinig mogelijk energie aan haar te besteden. Als ik me steeds maar laat opfokken, is het 1-0 voor haar, denk ik dan. Voor mijn vriend is het veel lastiger om de situatie los te laten. Zijn kind wordt als wapen ingezet en dat is niet te accepteren. Gelukkig staat hij na de recente bitch fight eindelijk open voor professionele hulp, want hij ziet ook in dat het zo niet verder kan. Het grappige is dat zijn ex ons in the end alleen maar dichter bij elkaar heeft gebracht. Als je al die jaren steeds voor elkaar blijft kiezen, ook al wordt het je verdomd lastig gemaakt, dan laat je elkaar echt niet zomaar meer gaan.