In de media

Counseling amsterdam in de media

Flair / Doe het lekker zelf!

Klussen zonder ruzie

Wekenlang verven, schuren en behangen is níet romantisch, ondervond journalist Priscilla. Met deze tips voorkom je dat de bom barst.

Klussen is voor mij synoniem voor ruzie. En dan niet het soort waarbij mijn vriend en ik in de bouwmarkt beschaafd kibbelen over de kleur verf. Nee, als wij doe-het-zelven leidt dat tot zo veel onenigheid dat we elkaar, zelfs als de klus geklaard, is nog een paar dagen compleet negeren. De laatste verhuizing is daar een mooi voorbeeld van. Anderhalf jaar geleden zagen we op Funda het perfecte huis: een rijtjeswoning, compleet opgeknapt. Nieuwe badkamer, nieuwe keuken en een vloer die zo blonk dat het leek alsof er nog nooit overheen was gelopen. Dat laatste was ook het geval, vertelde de eigenaar. “Het huis is net af. Mijn vriendin en ik hebben een half jaar lang geklust”, zei hij met vochtige ogen. Op mijn vraag waarom hij het dan nu al wilde verkopen, antwoordde hij: “Toen het huis af was, was onze relatie over.” In de auto spraken mijn vriend en ik twee dingen af: we zouden een bod doen én zo snel mogelijk verhuizen. Zonder in een relatiecrisis te belanden zoals de vorige bewoners.

Omdat het huis alleen maar gewit hoefde te worden, reserveerden we tien dagen om de verhuisklus te klaren. Eitje, dachten we. Maar dat viel tegen. Op dag één zouden we het behang van ons oude huurhuis eraf halen, omdat we alles in originele staat moesten opleveren. Jammer dat de stuclaag mee kwam. Op dag twee bleek de verf in het nieuwe huis niet te pakken en bleken de uren noeste schilderarbeid voor niets geweest. De muren zagen er nog slechter uit dan voordat wij aan de slag waren gegaan. Daarna elektrocuteerde vriendlief zichzelf bijna toen tijdens het ophangen van het stopcontact de stroom er tóch nog op bleek te zitten. Hij kreeg zo’n schok dat zijn arm bijna gevoelloos was en hij van het keukentrapje stuiterde. Uiteraard kreeg ik de schuld. En zo stapelde klusdrama na klusdrama zich op. En dat had zo zijn uitwerking op de sfeer. Op dag tien stonden alle verhuisdozen weliswaar in het nieuwe huis, maar zeiden wij niet eens meer welterusten tegen elkaar. We waren uitgeput en bloedchagrijnig. Inmiddels ben ik erachter dat we niet de enigen zijn bij wie de sfeer tijdens het betere doe-het-zelf-werk omslaat. Vrienden, collega’s en familie: iedereen die ik ken, heeft weleens een klusruzie gehad. Een onderzoek dat magazine 101 Woonideeën vorig jaar hield onder haar lezers bevestigt dat beeld. Daaruit blijkt dat 71 procent van de vrouwen zich aan hun partner ergert tijdens het klussen. Tien procent krijgt zelfs knallende ruzie met haar wederhelft.

‘Na een half jaar klussen was onze relatie over’

Met in het vooruitzicht een zolderverbouwing en ook nog een tuinmetamorfose waar Rob Verlinden jaloers op zou worden, vraag ik me af: is het mogelijk het tijdens de verbouwing gezellig te houden? Psycholoog Jeannette Bolck, gespecialiseerd in relatietherapie, stelt me gerust. “Ja hoor, je kunt het leuk houden, mits je van tevoren een realistische voorstelling van het klussen hebt. Veel stellen romantiseren het doe-het-zelven; samen liefdevol de muren schilderen of in harmonie een complete verbouwing leiden. Maar de realiteit is allesbehalve romantisch. Klussen staat op nummer twee in de top tien van grootste stressmomenten. Dat komt door een combinatie van factoren: je slaapt weinig, zit constant op elkaars lip, werkt onder tijdsdruk en doet dingen die je anders nooit doet, zoals verven of zagen. Veel stellen zijn daarbij ook nog nerveus omdat ze voor het eerst gaan samenwonen of naar een nieuwe omgeving verhuizen. Dat maakt verbouwen tot een soort pressure cooker voor je relatie: de spanning bouwt zich gaandeweg op tot het tot een explosie komt.”

Vriendin Susan (28) weet precies waar Jeanette het over heeft. Susan: “Mijn vriend en ik kochten vol goede moed een jarendertighuis, een opknappertje. Drie maanden lang zouden we over de verbouwing doen. Na drie weken voelde ik de onderhuidse spanning al groeien. Jonathan sloopte per ongeluk de verkeerde muur en ik kwam erachter dat er van elke deurpost drie laklagen moesten worden geschuurd, waardoor de blaren op mijn handen stonden. Om ruzie te voorkomen, hielden we onze mond en werkten stug door. Totdat we op een avond koffie gingen drinken bij Jonathans ouders. Ik maakte een grapje over de gesloopte muur en toen ging het mis. Jonathan liep rood aan en schreeuwde: ‘Nee jij dan! Jij doet al drie weken over twee deurposten. Dat schiet op, kluswonder!’ Toen hij zo tegen me schreeuwde, had ik het opeens helemaal gehad. Met overslaande stem riep ik terug dat zelfs Bob de Bouwer nog betere klusskills heeft, waarop Jonathan uit zijn dak ging. Binnen twee minuten schreeuwden we zo hard dat de hele buurt kon meegenieten. Mijn schoonmoeder pakte trillend haar koffiekopje op, ik rende hysterisch huilend naar boven. Ik was er echt klaar mee. Zo’n ruzie hadden we nog nooit gehad.”

‘Ik wil zijn vader nooit meer over de vloer als wij klussen’

Flair-Doe het lekker zelf-Sep 2011

Hoe voorkom je dat het, ondanks alle stress, tot zo’n explosie komt? Jeannette: “Nu komt die goede voorbereiding om de hoek kijken. Voordat je aan een project begint, is het belangrijk eventuele valkuilen te bespreken. Is je vriend een introvert type? Vraag of hij zijn best wil doen om zijn ergernissen te bespreken voordat de bom barst. Maak ook een realistische tijdsplanning. Werk jezelf niet de blaren op je handen, maar neem af en toe een avondje vrij en ontspan met z’n tweeën. Je zult zien dat alles na een avond ontspanning dubbel zo snel gaat. Heb je geen tijd een avondje vrij te nemen, schakel dan hulp in van vrienden of familie, of spreek af: we gaan nog een keer tot ’s nachts door en daarna gaan we iets leuks doen. Zo wordt het geen uitzichtloze uitputtingsslag. Want juist door vermoeidheid ontstaan de grootste ruzies. Je ziet alles negatiever en gaat alleen maar meer fouten maken, omdat je over je grenzen heen gaat. Probeer dus te vermijden dat je zwaar oververmoeid raakt.” Collega Jeanine (33) en haar vriend kwamen tijdens de verbouwing van hun huis in tijdnood. Om verloren tijd in te halen vroeg Jeanines vriend of zijn vader een paar avonden kwam helpen. Jeanine: “Menno’s vader is een beste man, maar ik wil hem nooit meer over de vloer als wij klussen. Nadat we een uitbouw hadden geplaatst, zou hij Menno helpen met de nieuwe vloer, terwijl ik de raam- en deurposten verfde. Hij was nog geen vijf minuten binnen of hij vertelde me al dat ik mijn schuurpapiert verkeerd vasthield. En dat ging zo maar door. Als ik schuurde, zei hij: ‘Die deurpost is je oma niet, doe eens wat harder je best’ en als hij toe was aan pauze tikte hij op mijn schouder en zei doodleuk: ‘Koffie graag, en niet zo’n Haags bakkie.’ Na twee avonden heb ik Menno voor de keuze gesteld: of zijn vader eruit of ik. Hij vond dat ik dankbaar moest zijn voor zijn hulp en liet hem de volgende avond gewoon weer komen. Ik ben pas doorgegaan met klussen toen zijn vader weg was.”

‘Doodleuk scheurde hij mijn behang er weer af’

Jeannette Bolck: “Dit is altijd een lastige. Ergens is het logisch dat Jeanines vriend het opneemt voor zijn vader, omdat hij zijn vrije tijd opoffert om te helpen, maar dat betekent niet dat hij Jeanine ook de les mag lezen in haar eigen huis. Wil je ruzie met klusvrijwilligers voorkomen? Zeg dan rustig: ‘Fijn dat je helpt, maar de dingen die ik doe, doe ik op mijn eigen manier.’ Durf je dat niet, omdat het om je schoonouders gaat, laat je vriend dan tegen hen zeggen dat het best wat minder kan met die opmerkingen. Zo voorkom je beladen discussies.”

Nine (32) heeft een vriend die alles veel beter weet als het om klussen gaat. Nine: “Koud een week nadat ons nieuwbouwappartement werd opgeleverd, kon ik Martin al achter ons nieuwe behang plakken. We hadden van tevoren afgesproken dat ik de eerste drie dagen alle slaapkamers zou verven en behangen. Martin zou daarna de vloer leggen en alles afwerken. Toen ik na een dag werken even bij hem kwam kijken, stond hij doodleuk het behang dat ik op de muur had geplakt eraf te scheuren. Zijn uitleg: hij had er een luchtbelletje onder gezien. Ik zei dat ik het belachelijk vond, maar dat weekend stond hij ook de verwarmingsbuizen die ik had gelakt opnieuw te verven. Hij gedroeg zich alsof ik een nietsnut ben en hij het klussen heeft uitgevonden!” Myrthe (27) herkent dat. Haar vriend gedroeg zich tijdens het klussen net zo betweterig en schold bovendien iedereen uit die in zijn buurt kwam. Myrthe: “Op een gegeven moment was het zo erg dat de kinderen verdwenen zodra Pascal zijn gereedschapskist tevoorschijn haalde. Toen hij als een klein kind op de grond stond te stampen en tegen zijn hamer tekeerging, heb ik gezegd: ‘Ik wil dit niet meer. We moeten hier afspraken over maken. Het kan niet zo zijn dat niemand in de kamer durft te komen als jij klust.’ We hebben nu afgesproken dat hij zich probeert in te houden als er iemand bij is. Mocht er echt iets misgaan waardoor hij stoom moet afblazen, dan zegt hij dat rustig en ga ik even weg. Heel kinderachtig dat het zo moet, maar tot nu toe werkt het prima.”

Jeannette Bolck vindt dat Myrthe het goed heeft aangepakt en geeft mij ook de tip om afspraken te maken voordat wij beginnen aan de zolderverbouwing en de nieuwe tuin. “Een verbouwing of verhuizing moet je benaderen als een zakelijk project. Als er op je werk iets moet gebeuren, leg je van tevoren vast wie wat doet en waarom. Ieder heeft immers zijn of haar kwaliteiten. Waarom zou je dat niet doen bij een groot project als een verbouwing? Ga van tevoren aan tafel zitten en bekijk hoeveel tijd jullie voor de verbouwing hebben. Is het realistisch om de klus in die tijd te klaren? Spreek daarna af wie wat doet en dat je elkaar niet onnodig corrigeert. Bang dat je last krijgt van opgekropte ergernissen? Beloof elkaar dan dat je alles op tijd uitspreekt en dat je af en toe ook apart klust. Voortdurend op elkaars lip zitten is niet gezond. En ook belangrijk: maak afspraken over het financiële plaatje en avondjes vrij. Des te vollediger je contract, des te minder kans dat er oorlog uitbreekt tijdens het klussen.”

Met nog 31 dagen op de kalender voordat bij ons thuis het dak er letterlijk afgaat, schuif ik met mijn vriend aan tafel om afspraken te maken. Belofte 1: we plannen extra tijd in tussen de plaatsing van de dakkapel en de aanleg van de tuin. Belofte 2: ik ben chef-dakkapel, hij chef-tuin. Dat betekent dat een van ons de volmacht heeft knopen door te hakken als er problemen zijn. De ander mag zich daarmee niet bemoeien. Zeker niet als hij voor zijn werk in Engeland zit. En belofte 3: we zullen elkaar na de komende klusmaand nog steeds welterusten wensen. Kinderachtig om zo’n zelfgemaakt contract allebei te ondertekenen? Misschien wel. Effectief? Ik hoop het. Ik wil nog lang geen verkoopbord in de tuin.

Tekst: Priscilla Borgers

Illustratie: Kristel Steenbergen

Schrijf een reactie.

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *