Year: 2018

Glossy / Breaking up with your BFF

This article is about possible problems between two best friends and how to decide whether the friendship is worth continuing.

As this article was published in a Dutch magazine, it is advised to use Google translate to be able and read it in your own (English) language. Also, these magazine articles quote me, Jeannette Bolck, for their stories. To get a better impression of my personal approach please visit the Cases page.

 

Een vriendin voor het leven…of toch voor even?

 

Ze geeft toe dat je nieuwe Louboutins in één woord prachtig zijn, maar kan het niet laten er aan toe te voegen dat je voeten er nogal spekkig zijn ingepropt. Ze adviseert opzettelijk een kleur lippenstift die het allerlelijkst bij je nieuwe jurkje staat en flirt zonder ook maar een greintje schuldgevoel met jouw kersverse date. De vriendin van wie je eerder dacht dat ze alles voor je overhad, blijkt jaloers en helemaal niet zo sympathiek te zijn als je in eerste instantie dacht. Wie slim is verspilt geen seconde langer aan deze hartsvriendin, want voor een frenemy (friend+enemy) is maar één oplossing weggelegd: haar zo snel mogelijk de deur wijzen en je aandacht besteden aan vriendinnen die wel oprecht en eerlijk zijn.

 

Modder gooien

Lagen Paris Hilton en Nicole Richie vroeger nog met een rustgevend kleimaskertje in de schoonheidssalon, tegenwoordig vliegen de modder- spetters hun om de oren. De twee voormalige BFF’s kunnen elkaar niet meer luchten of zien sinds Nicole – zo gaan de geruchten – een sekstape van Paris ‘per ongeluk expres’ op een feestje had laten zien. Zij zijn niet het enige uiteengespatte vriendinnenkoppeltje in Hollywood. Sinds de reünie van Rihanna en haar ex met de losse handjes, Chris Brown, gunnen zij en Katy Perry elkaar geen blik meer waardig. En Lily Allen gaf best friend Kate Moss de absolute bons door haar koelbloedig van haar gastenlijst te schrappen. Terwijl driehonderd vrienden en familieleden werden gevraagd hun agenda te trekken voor Lily’s uitbundige droomhuwelijk in Gloucestershire, zag Kate een op perkament gedrukte uitnodiging aan haar brievenbus voorbijgaan. De reden van de breuk tussen de twee hartsvriendinnen zou Kates eigen aanstaande huwelijk zijn. Het Britse topmodel plande haar vrijgezellenfeestje in precies hetzelfde weekend als dat van BFF Lily en dankzij een waslijst aan gezamenlijke vrienden was de strijd om het leukste feestje begonnen. Tot grote woede van een stomverbaasde Lily.

Hoe goed de band met je beste vriendin ook mag lijken, het kan zomaar zijn dat ze je soms een hak wil zetten met haar zogenaamde goede bedoelingen. Dat die innige omhelzing tijdens dat fotomomentje niet bedoeld is om lekker te knuffelen, maar om jou doelbewust uit het beeld te drukken. Probeert ze altijd alle touwtjes in handen te hebben, dirigeert ze jullie leven en roddelt ze zonder pardon achter je rug om? Dan heb je waarschijnlijk te maken met een frenemy. Het grootste deel van de tijd is deze BFF overdreven lief, maar in werkelijkheid is ze o zo gemeen en gunt ze jou geen spatje geluk. Ze is egoïstisch, wurmt zichzelf telkens naar de voorgrond en probeert je onopvallend hard te kwetsen met haar verkapte opmerkingen en slinkse plannetjes. Waar iedere andere vriendin haar best doet om jou tot steun te zijn in een harde strijd tegen de kilo’s, benadrukt deze ‘hartsvriendin’ hoe stralend je eruitziet en probeert ze met alle gulheid en liefde haar chocoladereep/calorieënbom aan je te slijten. Natuurlijk zijn niet alle vriendinnen die jou een doosje bonbons cadeau doen frenemies in spe, dus wanneer weet je nu eigenlijk zeker dat iemand niet het beste met je voorheeft? Werp een vlugge blik op die alleszeggende gezichtsuitdrukking terwijl je een opwindend nieuwtje aan haar vertelt en je weet meteen hoe laat het is. Een echte vriendin zal blij voor je zijn, een fake friend weet je enthousiasme met één slag neer te halen.

 

Social media

Glossy APR 2013-Pg. 37-extraJeannette Bolck is psychologe van Therapeuten Arts & Bolck. Zij ziet vooral mannen, uiterlijk en onzekerheid als de valkuilen binnen een hechte vriendschap. ‘Zij is knapper, leuker, beter. Ik hoor het vaak genoeg. Zolang je te positief over je beste vriendin denkt en te min over jezelf, is het verstandig om eerst zelf wat steviger in je schoenen te komen staan. Neem even afstand van je hartsvriendin en bel haar niet meteen als je bijvoorbeeld door een man aan de kant bent gezet. Hierdoor voel jij je een nog grotere kneus, want zij weet tenslotte wel alle mannen voor zich te winnen.’

Stort jezelf dan in een ik-heb-haar- helemaal-niet-nodig-dynamiek, zodat jij je niet continu blijft spiegelen aan je BFF. En misschien is het dan ook handig om Facebook en Twitter even te laten voor wat ze zijn. Social media zijn namelijk de ultieme wapens van frenemies. Vooral in Hollywood zijn openbare vuurgevechten hot. Zo hadden Lily Allen en Courtney Love al twitterend ruzie om wie die Chaneljurk het eerste had gereserveerd en smeet Katy Perry een snerend bericht richting Lady Gaga door haar ‘goedkoop en aandachtsgeil’ te noemen. Wie denkt dat het er alleen to the point aan toegaat, heeft het mis. Vrouwen zijn sterren in het verbloemen van kwetsende opmerkingen en een poeslieve catfight lijkt dan ook een heuse trend. Direct nadat Whitney Port een berichtje had getwitterd om Olivia Palermo te complimenteren met haar nieuwe kledinglijn, reageerde de ontwerpster met de opmerking: ‘Thanks. It’s a little out of your price range, want me to send you a few pieces on the house?’ Waarop Whitney op haar beurt bedankte met: ‘So sweet of you to offer! But stuck up bitch isn’t really my style.’

 

Schone schijn

Elke vriendschap heeft natuurlijk zijn ups en downs, maar voor sommige relaties is er echt geen toekomst weg- gelegd. Tegenwoordig hoppen we vrij makkelijk van vriendin naar vriendin, maar waarom is het beëindigen van een vriendschap dan toch nog zo lastig? ‘Een vriendschap kan soms heel dubbel zijn’, weet Jeannette. ‘Het is als heulen met de vijand. Zolang je die ander laat denken dat je haar aardig en leuk vindt, ben je zelf veilig. Het is een tactische keuze om zelf te over- leven.’ Sommige vriendinnen gebruiken elkaar voor feestjes of connecties. Zo vierde Yolanthe Sneijder-Cabau haar vrijgezellenfeestje met een kleine zeventig beste vriendinnen, die Yo vast niet allemaal waarderen om haar troostende kwaliteiten en luisterende oor. ‘Om een undercover frenemy te herkennen is het verstandig om eerst zelf minder je best te gaan doen,’ legt Jeannette uit. De psychologe ziet een goede vriendschap dan ook als een bankrekening. ‘Als je merkt dat je meer uitgeeft dan ontvangt, klopt er iets niet.’ Toch zijn turflijstjes volgens haar gevaarlijk. ‘Ga niet afwegen wie het vaakst belt of de meeste initiatieven neemt. Waar het om gaat, is dat je jezelf geen uitgewrongen theedoek voelt zodra je bij haar bent geweest. Houd jezelf en jullie relatie een spiegel voor. Kan ik mezelf zijn bij haar? Of ben ik minder leuk met haar in de buurt?’ Een goede vriendin moet vertrouwd voelen en als dit niet zo is, dan is er iets mis. Maar net als een foute man aan de kant zetten, is een beste vriendin de bons geven pijnlijk, vertelt Jeannette. ‘Je valt in een gat. Wat moet ik nu doen? En met wie? Ik had haar, dus was ik zelf ook belangrijk. Dat is waar het bij BFF’s vaak om draait. Het populaire meisje heeft een underdog naast zich, die eigenlijk hartstikke leuk is, maar zichzelf volledig laat ondersneeuwen. Zodra je dat inziet, is het tijd om afstand te nemen.’

 

Ontvrienden

Glossy APR 2013-Pg. 38-extraSoms blijkt het opgeven van een vriendschap de enige keuze. Jeannette: ‘De beste manier is om een goed gesprek aan te gaan, maar het komt ook voor dat een frenemy zo over je subtiele poging heen walst. Met ruzie uit elkaar gaan lijkt daarom vaak eenvoudiger. Zij is stom, want moet je zien wat die trut gedaan heeft.’ Met vriendinnen die wel echt voor jou door het vuur gaan, is het dan ook heerlijk om over je frenemy te roddelen, geeft de psychologe toe. ‘Zolang je gal spuugt blijf je in je boosheid hangen. Maar of je daar uiteindelijk minder verdrietig van wordt? Nee. Je geeft dit natuurlijk niet hardop aan haar toe, maar nadat de boosheid is weggeëbd, blijf je toch met een leeg gevoel achter. Ook al heeft ze je dan een rotstreek geflikt en ben je helemaal klaar met haar, probeer de vriend- schap niet cold turkey te beëindigen. Woorden als “ik wil je nooit meer zien” zijn niet terug te draaien en hier kun je spijt van krijgen.’ Het beste advies na een kwetsend onderonsje is volgens de psychologe dan ook bezinning. ‘Geef eerst je boosheid een plek en probeer dan te accepteren dat een vriendschap, net als een liefdesrelatie, niet altijd voor eeuwig is.’

 

Tekst: Loes van de Mosselaar

Fotografie: Brunopress, Sunshine

LIS / “You got a minute..?” Two Minute Therapy

This article is about Two Minute Therapy. Do you feel like getting some support but you don’t have the time for a (regular) therapy appointment? Leave a voice message with WhatsApp. Therapist Jeannette Bolck replies. This time, a young woman whose boyfriend cheated on her when she was pregnant. She wants to give the relationship a chance, but still finds it difficult to trust him.

As this article was published in a Dutch magazine, it is advised to use Google translate to be able and read it in your own (English) language. Also, these magazine articles quote me, Jeannette Bolck, for their stories. To get a better impression of my personal approach please visit the Cases page.

 

HEB JE EVEN?

Zit je met een heikele kwestie, maar heb je geen tijd om uitgebreid deskundig advies in te winnen? Geen nood, psycholoog en coach Jeannette Bolck bedacht de Two Minute Therapy. Na een intake kunnen klanten, wanneer ze vastlopen, haar voicemail inspreken, waarna Jeannette ook via voicemail advies geeft.

Deze keer aan Debby (30). Tijdens haar zwangerschap is haar vriend vreemdgegaan. Ze wil de relatie een kans geven, maar vindt het nog steeds lastig om hem te vertrouwen.

Debby:

“Hoi Jeannette, met Debby. Ik zat gisteravond thuis op Steven te wachten, de kleine sliep eindelijk en ik was bekaf. Toen kreeg ik een sms met de vraag of ik het goed vond dat het wat later werd. Hij wilde nog even met de jongens een biertje pakken… Tja, wat kan ik dan zeggen? Ik wil geen zeur zijn. Dus ik sms’te terug: doe maar, ik ga toch zo slapen. Vervolgens zat ik alleen voor de tv en begon het in mijn hoofd te malen. Ik vertrouwde het gewoon niet. Ik kon wel janken! Op Facebook zag ik dat zíj bij dezelfde kroeg was ‘ingecheckt’ als hij! Ik heb hem meteen gebeld en ben helemaal uit mijn plaat gegaan! Toen is hij naar huis gekomen en kregen we knal- lende ruzie. Hij bleef volhouden dat hij met de jongens was en haar niet eens heeft gesproken. Ben ik nu te ver gegaan met mijn gedrag?”

Coach Jeannette:

“Hi Debby. Wat een heftige avond heb je achter de rug! Het is ook wel veel van jou gevraagd dat hij ongepland een avond uitgaat, na wat jullie achter de rug hebben. En ik kan me voorstellen dat jij nadat je de hele dag voor jullie zoontje hebt gezorgd wel wat hulp en gezelschap wilt. Je bent geen zeur als je dit vraagt. Het is belangrijk dat je eerlijk tegen hem kunt zeggen hoe je je voelt. Nu deed je flink en je cijferde jezelf weg. Daardoor voelde je je nog ellendiger, kwam het verdriet over zijn vreemdgaan naar boven en ging je zoeken naar bewijs voor je angst dat het weer gebeurt. Dat brengt je uiteindelijk ver van jezelf en hem af. Je bent aan het bouwen aan je vertrouwen in je relatie. Praat met hem over jezelf en niet over haar. Zeg hem hoe zwaar het je valt om het verdriet en de boosheid te verwerken over zijn vreemdgaan. Hij moet zich realiseren dat het vertrouwen is beschadigd en dat hij zijn best moet doen. Nu lijkt hij voor zichzelf te kiezen op zo’n avond… Denk eens na over hoe jullie vaker werkelijk in contact met elkaar kunnen komen. Ik zie je donderdag, dan praten we verder. Sterkte!”

Tekst: Anne Brem

 

Heb je even - LIS zomer 2013

Radar+ / Not to worry about money

This article describes how best to deal with the worries you may have about money – especially in this time of financial crisis.

As this article was published in a Dutch magazine, it is advised to use Google translate to be able and read it in your own (English) language. Also, these magazine articles quote me, Jeannette Bolck, for their stories. To get a better impression of my personal approach please visit the Cases page.

Na een loopbaan van bijna dertig jaar bij hetzelfde bedrijf pluist informatiespecialist Gerrit Visser supermarktkrantjes uit op zoek naar goedkope boodschappen. Meneer Visser en zijn vrouw leven van een uitkering en komen elke maand duizend euro te kort. Dat vullen ze aan met hun spaargeld. Zijn grootste angst is dat hij een beroep moet doen op zijn kinderen.

Zomaar een verhaal uit de krant in een artikel dat werd geschreven ter gelegenheid van vijf jaar economische crisis. Dit soort verhalen stapelt zich op: de fotograaf die de helft minder opdrachten heeft, het goedlopend restaurant dat de deuren heeft moeten sluiten, de organisatieadviseur die nauwelijks meer voet aan de grond krijgt bij opdrachtgevers. Zelfs al heb je niet direct te maken met de gevolgen van de crisis – wat goed mogelijk is: volgens het CBS is de koopkracht van de Nederlanders de afgelopen vijf jaar slechts licht gedaald – dan nog is het bijna onvermijdelijk dat je je af en toe zorgen maakt over geld.

RadarPlus Spring2013_Pg 12Leuk is anders, maar dat gepieker is ook een kans om je relatie met geld onder de loep te nemen. Je geldzorgen verraden namelijk een boel over je hang ups, schrijft filosoof John Armstrong in zijn boek How to worry less about money. Logisch ook, vindt hij: geld heeft een diepgaande en langdurig effect op je leven, het kleurt voor een deel je identiteit, het bepaalt je relatie tot anderen, het kan voor verdeeldheid tussen generaties zorgen, het maakt mensen gul of juist hebberig, zet aan tot wijze en oerstomme daden. Vrijheid, macht, status, werk en bezit – allemaal thema’s die samenhangen met geld. Omdat geld zo’n belangrijke rol in ons leven speelt moeten we ons er ook zorgen over maken, schrijft Armstrong. Geldzorgen worden pas problematisch als je niet voldoende in staat bent om een aantal vragen te beantwoorden. Zo moet je helder voor ogen staan waar je precies geld voor nodig hebt. Hoeveel geld is dat, hoe kun je dat op de beste manier vergaren en welke financiële verantwoordelijkheden heb je tegenover anderen? Dit soort vragen levert werkbare antwoorden op. Nogal voor de hand liggend, zou je denken. Maar omdat de meeste mensen niet geneigd zijn om op een rationele manier over geld na te denken missen veel van ons die heldere en concrete antwoorden. De reden voor dit onhandige en emotionele gedrag is volgens Armstrong dat veel mensen zich automatisch terugtrekken van geldzaken omdat het spanning oproept. Want: geld is (bijna) nooit alleen maar geld. Om erachter te komen welke preoccupaties er schuilgaan achter dat gepieker moet je die terugtrekneiging bedwingen en ontleden waar je je werkelijk druk over maakt. Armstrong geeft een voorbeeld uit zijn eigen leven. Wanneer hij naar zijn auto kijkt – een afgeragd besje – begint hij te piekeren over geld. In eerste instantie heeft dat te maken met de angst voor de rest van zijn leven aan die auto vast te zitten. Als hij wat verder nadenkt ontdekt hij dat zijn zorgen minder te maken hebben met de auto dan met de manier waarop hij ermee omgaat: had hij beter voor de auto gezorgd dan zag het voertuig er niet zo ellendig uit. Een nieuwe auto zal eenzelfde lot beschoren zijn. Wanneer hij naar de auto kijkt ziet hij de gevolgen van zijn eigen luiheid. Dat doet pijn.

Ook ik heb doorgaans weinig zin om over geld na te denken – ik vind de terugtrek-hypothese van Armstrong dan ook aannemelijk. Mijn partner en ik zitten gemiddeld eens per maand om de tafel om de financiën te bespreken. Het is vanwege mijn plichtsgetrouwheid dat ik mijn stoel naast die van hem schuif en me met hem over onze inkomsten en uitgaven buig. Maar hoe hard ik ook doe alsof het een gezamenlijke inspanning is, moet ik tot mijn schaamte bekennen dat ik het denk- en rekenwerk voor het grootste deel aan hem overlaat. Aanvankelijk interpreteerde mijn weerzin over geldzaken als luiheid of gierigheid – maar heb inmiddels genoeg argumenten om met goed fatsoen te beweren dat ik noch lui noch gierig ben. Als ik probeer te beredeneren wat die spanning of aversie oproept is mijn instinctieve antwoord: de angst niet genoeg te hebben. Maar ook dat klopt niet volledig want over die angst heb ik mezelf als verstokte freelancer al vele malen heen moeten tillen. Dat heeft geresulteerd in het cappuccinobiervangnet: mijn mantra dat ik altijd nog cappuccino’s kan schuimen en biertjes kan tappen wanneer ik niet voldoende opdrachten binnen haal. Net als toen ik student was.

En terwijl ik die laatste zin tik valt het kwartje: mijn omgang met geld verraadt een weerzin om volwassen te worden (voor de duidelijkheid: ik ben vierendertig en heb twee kinderen, dus het wordt tijd). Ik heb een studentikoze oplossing voor mijn mogelijke toekomstige geldproblemen en na een paar jaar mijn eigen financiën voor mijn rekening te hebben genomen schuif ik langzaam de verantwoordelijk af op mijn partner. Ik verdien geld en dat is tot nog toe ruim voldoende om samen met hem het huishouden draaiend te houden. Maar hij heeft exact in de smiezen wat er binnenkomt en wat er uit gaat. Aan pensioenopbouw doe ik niet (‘volgend jaar’) en als ik aan een arbeidsongeschiktheidsverzekering denk krimp ik een beetje ineen.

RadarPlus Spring2013_Pg 13Maar dan? Hoe helpt de wetenschap dat je jezelf lui vindt, of onvolwassen? Dat werkt als volgt: Omdat je een psychologische bom hebt ontmanteld kun je eindelijk een goede en solide berekening te maken van wat je nodig hebt en beoordelen of je daar voldoende inkomsten voor hebt. Heb je te weinig dan kun je je afvragen of je op een andere manier aan meer geld zou kunnen komen. Tot slot moet je prioriteiten stellen. Om die prioriteiten met wijsheid te definiëren is het goed om een onderscheid te maken tussen dingen die je echt nodig hebt en dingen die je wilt. De dingen die je nodig hebt zijn niet perse zaken die nodig zijn om te overleven zoals voedsel en een dak boven je hoofd. Waar het om gaat is of datgene wat je wilt hebben bijdraagt aan de kwaliteit van je leven. Dat heeft niets met de prijs te maken. Een professionele violist die een extreem prijzige strijkstok wil kan tot de conclusie komen dat dat is wat hij nodig heeft. De hamvraag is of de aanschaf je helpt om te bloeien. Dit klinkt misschien wat hoogdravend, maar het is een essentieel verschil wanneer iemand iets wil – laten we zeggen een old timer – omdat zijn buurman er ook een heeft en het wel goed staat, of omdat hij een langdurige liefde en fascinatie voor oude auto’s heeft.

Mensen die weten wat belangrijk voor ze is in het leven kunnen daar hun uitgavenpatroon aanpassen. Een gezin dat verre reizen belangrijk vindt laat de dure gadgets aan zich voorbij gaan. Een echtpaar koopt een landgoed in Frankrijk omdat ze architectuurliefhebbers zijn en veranderen beiden van baan om hun nieuwe onderkomen te kunnen betalen. Weer een ander stel kiest ervoor om in een groot huis met een tuin te wonen omdat ze ruimte belangrijk vinden voor hun kinderen. Zij leveren in op etentjes en extravagante kleding. Wanneer je erin slaagt om tot een prioriteitenlijst te komen die je in staat stelt om het leven te leiden dat aansluit bij je waarden – jouw ideeën over wat het bestaan zinvol maakt – dan is het makkelijker om op andere uitgaven te bezuinigen. Voor een vrouw voor wie die ene maand Thailand per jaar essentieel is voor haar welzijn is het geen punt om af te zien van een duur paar schoenen. Een gitarist bijt graag op een houtje voor die ene gitaar. En iemand met een liefde voor mooie kleren geeft met plezier haar laatste cent uit aan een bijzondere jurk, zelfs als dat betekent dat ze die maand flink moet bezuinigen op haar boodschappen.

Geldzorgen hangen vaak samen met een gevoel van chaos. Durf je te kijken naar de bron van die chaos dan kun je rustig gaan zitten en een overzichtelijke boekhouding bijhouden. En als je dan ook nog in staat bent te bepalen waar je het liefst je geld aan besteed dan zul je merken dat je voor een goed en rijk leven niet veel geld nodig hebt.

Alice Petersen (36), freelance vormgever en moeder van drie.

RadarPlus Spring2013 Insert‘Ook al hebben we nog nooit geld moeten lenen of geleefd op een dieet van droog brood maak ik me geregeld zorgen over geld. Meer dan mijn man. Dat komt waarschijnlijk omdat hij tot voor kort al het geld verdiende en ik geen invloed kan uitoefenen op wat er binnen komt. Daar was ik echt klaar mee en mede daarom ben ik ook weer gaan werken. Maar goed, op korte termijn kan ik nooit zoveel verdienen als hij, dus de afhankelijkheid blijft. Met een gezin van vijf gaat er maandelijks een schip geld de deur uit. Soms word ik wakker met zorgen. Totdat ik me voor de zoveelste keer realiseer dat ik van piekeren niet rijker wordt. Dan gaat het gemaal nog wat door, maar uiteindelijk stopt het wel weer. Stel dat we nooit echt in de problemen komen, dan zou het toch zonde zijn als ik me mijn leven lang zorgen heb gemaakt. Mijn man vindt mijn zorgen niet reëel. Ik vind zijn zorgeloosheid niet reëel. Hij zou rustig van ons laatste geld naar het buitenland op vakantie gaan en daarna een nieuwe computer kopen. En vervolgens zijn baan opzeggen en gaan freelancen met nauwelijks reserve. Daar krijg ik het Spaans benauwd van. Nu gaan we uiteindelijk, om mij te plezieren, vakantie vieren in een huisje van kennissen en kopen we geen nieuwe computer. Verder bezuinigen we door de extra’s weg te halen: minder vaak een oppas laten komen bijvoorbeeld. Dat vindt mijn man niet leuk want dat betekent dat we elkaar minder zien: als ik wegga moet hij thuis zijn en andersom. Andere bezuinigingsmaatregelen zijn minder koffie of eten buiten de deur halen. Naar de Dirk in plaats van de Albert Heijn. Vaker goedkope pastaatjes maken in plaats van zalm. Op een avond de stapel kapotte broeken van de kinderen voorzien van kniestukken in plaats van ze weg te gooien en nieuwe te kopen. Nauwelijks ingrijpende veranderingen die wel bevredigend voelen. Ik zou meer moeite hebben met het bezuinigen op muziekles of sportclubjes, maar dat zou de volgende stap zijn.’

Advies van psycholoog en life coach Jeannette Bolck

‘Maak allereerst een overzicht: wat heb je nodig, wat komt er binnen, wat kom je tekort. Dan weet je waar je staat. De tweede stap is om je ideeën en gedachten over je situatie te onderzoeken. Piekeren over geld betekent in de meeste gevallen dat je gedachten niet overeenkomen met de werkelijkheid. Bijvoorbeeld: ‘Ik moet meer geld verdienen anders kom ik niet rond.’ Een bekende methode uit de cognitieve gedragstherapie is om deze gedachten op waarheid te onderzoeken. Wat zijn de feiten die de gedachte ondersteunen? Welke feiten spreken de gedachte tegen? Als je jezelf deze vragen consequent stelt en een feitelijk antwoord kunt formuleren dan zul je merken dat het geloof in de negatieve gedachte minder wordt. Een andere belangrijke tip is: sta jezelf de emoties toe die geldzaken bij je oproepen – irritatie, nervositeit – toe maar verbind er geen conclusies aan. Laat ze voor wat ze zijn: gevoelens. Loslaten doe je door je te richten op wat er nu aan de hand is, en gedachten over de dingen die zouden kunnen gebeuren te leren herkennen als irreëel. De gevoelens zijn echt, maar de ideeën waarop ze zijn gebaseerd zijn slechts ongefundeerde gedachten. Door steeds dat onderscheid te maken wordt het langzaam makkelijker gevoel van gedachte te onderscheiden en kun je het gevoel meer laten voor wat het is. Wanneer je je emoties te serieus neemt dan kost dat energie. Daardoor neemt je mentale weerstand af en ben je sneller geneigd tot doemdenken. Is er wel degelijk reden tot zorgen wees dan praktisch en win advies in van een professioneel iemand: een financieel coach of een boekhouder bijvoorbeeld. Het kan betekenen dat je een aantal serieuze aanpassingen moet doen: kleiner wonen, meer werken, een andere baan. Ook zinvol: praat over je geldzorgen met anderen, kijk of je wat kunt leren. Verder is het goed om te bewegen en sporten wanneer je veel piekert: door te bewegen houd je je brein actief en creatief.’

Jeannette Bolck: www.counselingamsterdam.nl

Marie Claire / Forbidden love, let it burn or cease the Fire?

<em>This article describes the dilemma’s of attraction either your best friend or when you are in a relationship already or with the classical ‘bad guy’… Cease the fire or let it burn..? Four stories illustrate this theme. With pro’s and con’s and comments of Jeannette Bolck.</em>

<em>As this article was published in a Dutch magazine, it is advised to use </em><em><a href=”https://translate.google.com/?hl=en” target=”_blank”>Google translate</a></em><em> to be able and read it in your own (English) language. Also, these magazine articles quote me, Jeannette Bolck, for their stories. To get a better impression of my personal approach please visit the </em><em><a title=”Cases” href=”http://www.rogierkien.nl/counselingamsterdam/en/cases/” target=”_blank”>Cases</a></em><em> page.</em>

&nbsp;
<h3>Branden of Blussen</h3>
<h3>Een keer lustig zoenen met een ander of met je beste vriend moet kunnen. Of niet? Is het een dealbreker voor de relatie? Marie Claire onderzoekt de voors en tegens van vier ‘brandjes’.</h3>
<h3><span style=”font-size: 1.17em;”><a href=”http://www.counselingamsterdam.nl/wp-content/images/B341981E-43CD-432F-A1C6-10FF9ABFE9E9.jpg”><img class=”alignright size-medium wp-image-1832″ title=”MCBrandjeblussen062013p42″ src=”http://www.counselingamsterdam.nl/wp-content/images/B341981E-43CD-432F-A1C6-10FF9ABFE9E9-225×300.jpg” alt=”MCJune2013″ width=”225″ height=”300″ /></a></span></h3>
Iedereen fantaseert er wel eens over. Uit lust toegeven aan een snelle amourette met een sexy collega. Met je beste vriend naar bed gaan, omdat op dat ene onbewaakte ogenblik wel heel heftig de vlam in de pan sloeg. Of die ex. Zou je niet, gewoon omdat je zo vertrouwd bent met elkaar, nog één keer? De vriend thuis gummen we voor het gemak even uit.

Lust is een keiharde ratiokiller. Het voedt je overmoed. Kom joh, geef eraan toe, maakt het uit, het blijft maar bij één keer. Daarna is alles weer bij het oude. Maar goed, de zeer standvastigen onder ons vegen vervolgens hun heftige gevoelens onder het tapijt. En treuren op de fiets naar huis om wat niet was, maar had kunnen zijn.

‘Infatuation’, zoals de <a name=”_GoBack”></a>Engelsen het noemen, is iets anders dan verliefd zijn. Het is echt of je lichaam in brand staat. Je bent alleen gefocust op het hier en nu, op alle goede eigenschappen van de ander die je bovendien nog eens enorm overdrijft in je hoofd. Je bent niet meer voor rede vatbaar.

Er zijn heel veel redenen om niet rücksichtsloos in te gaan op plotselinge lustgevoelens. Maar is het nou echt het beste om te allen tijden je brave zelfje te zijn? Of kan een keer out of control gaan ook iets goed opleveren? En binnen welke parameters dan? We vroegen het vier vrouwen en een Psycholoog.
<h3><strong>Het beste- vriend- brandje</strong></h3>
<a href=”http://www.counselingamsterdam.nl/wp-content/images/98F579A4-7778-4229-B097-80B37B11CE74.jpg”><img class=”alignleft size-medium wp-image-1833″ title=”MCJun2013pag42″ src=”http://www.counselingamsterdam.nl/wp-content/images/98F579A4-7778-4229-B097-80B37B11CE74-225×300.jpg” alt=”MCJun2013pag42″ width=”225″ height=”300″ /></a>

<strong>Milika* (27) ging naar bed met haar beste vriend</strong>

« Otto en ik hadden elkaar tijdens onze studie leren kennen en trokken elke dag samen op. Ik beschouwde Otto als mijn ‘broer’. Soms was er een sexuele spanning tussen ons, maar daar deden we niets mee. Alles veranderde toen een meisje in een club vertelde dat ze hem wilde veroveren. De grond zakte onder we weg. Ineens besefte ik dat ik verliefd op Otto was, ik wilde niet dat hij met haar naar bed ging! Hij deed het toch en de dag erna was alles anders. Alsof we niet meer normaal tegen elkaar konden doen. Een week later bleef hij logeren en rolde ik bij hem in bed. Het was nu of nooit. ‘Wil je me?’vroeg ik. Hij aarzelde, tot ik hem overhaalde met de woorden dat het bij deze ene keer zou blijven. Lang verhaal kort: ik werd verliefd, hij nam juist afstand en reageerde niet meer op mijn berichtjes. Op een dag hield ik hem staande en zei ik dat ik hem miste. Hij antwoordde: ‘Milika, je moet niet denken dat het mij niets doet.’ Zo raadselachtig. Helaas kwam het tussen ons niet meer goed, want hij bleef me ontwijken. Ik was mijn beste vriend kwijt en mijn grote liefde.»

<strong>Wat zegt de psycholoog?</strong>

Jeannette Bolck: «Een heel bekend voorbeeld. Wat het ingewikkeld maakt: je weet vaak niet wat er met je gevoelens gebeurt nadat je eraan toegeeft. Er was duidelijks iets bijzonders tussen Otto en Milika en hij wist niet hoe hij hiermee om moest gaan. Ik denk dat Otto ook iets voor haar voelde. Want wat hij eigenlijk zei is: Het doet mij veel.  Jongens zijn daarin vaak heel praktisch: waarom zouden we vrienden blijven als het zo ingewikkeld is? Milika had eerlijk moeten zeggen dat ze verliefd op hem was. Dan had hij de keuze gehad om erop in te gaan.»

<strong><em>Voor</em></strong>: «Het kán uitgroeien tot iets moois. Beginnen als beste vrienden is een hele goede basis voor een relatie.»

<strong><em>Tegen</em></strong>: «Als de een meer voelt dan de ander of niet eerlijk over z’n gevoelens is, zet je de vriendschap op het spel.»
<h3>Het overspel brandje</h3>
<a href=”http://www.counselingamsterdam.nl/wp-content/images/37060041-C856-4EE5-BFDE-A336A16F4028.jpg”><img class=”alignleft size-medium wp-image-1834″ title=”MC062013Overspelbrandje” src=”http://www.counselingamsterdam.nl/wp-content/images/37060041-C856-4EE5-BFDE-A336A16F4028-186×300.jpg” alt=”MC062013Overspelbrandje” width=”186″ height=”300″ /></a>

<strong>Claire (29) had een relatie en kreeg een crush op haar collega</strong>

«’Dit is Jeff, onze nieuwe financieel manager’, zei mijn baas. Ik dacht dat ik flauwviel, wat een lekker ding. Om meerdere redenen was Jeff geen optie voor me: ik had een vriend, met wie ik heel happy was. Jeff was totaal niet mijn type, veel te veel een haantje. En tot slot, hij was mijn collega. Toch bleef hij door mijn hoofd spoken. Hoe zou het zijn als hij me hier nu zou nemen, op zijn bureau? Op een avond vertrouwde ik een vriendin toe dat Jeff me bloedopgewonden maakte. En dat ik om weer normaal te kunnen functioneren wilde toegeven aan mijn gevoelens. Voor één keer. Nou, antwoordde ze, dan doe je dat toch? Als jij zeker weet dat het daarna over is? Ik deed het. We hebben in de lift gezoend en het in zijn kamer afgemaakt. Nou, dit was het dus, dacht ik, over tot de orde van de dag. En zo is het ook gegaan. De angel was eruit, de lust was geblust. We bleven collega’s, en ik behield mijn relatie, want ik zag geen reden om het te vertellen.»

<strong>Wat zegt de psycholoog?<a href=”http://www.counselingamsterdam.nl/wp-content/images/37060041-C856-4EE5-BFDE-A336A16F4028.jpg”>
</a></strong>

Jeannette Bolck: «Wat ik me meteen afvraag: hoe gaat het nou echt tussen Claire en haar vriend? Vaak is er een reden waarom je vreemdgaat. En je loopt daarna toch met een groot geheim. Aan de andere kant, sommige mensen kunnen goed schakelen, deurtje open, deurtje dicht. Ze had ook het geluk dat die collega verder niets met haar wilde. Toch blijft het risky business. Zeker vrouwen worden na de seks sneller verliefd dan een man. »

<strong><em>Voor</em></strong>: «De piek is eraf, klaar. Toegeven aan lust is niet altijd verwerpelijk, mensen willen soms even niet-braaf zijn. Al werpt overspel wel morele vragen op.»

<em><strong>Tegen</strong></em>: «Vreemdgaan is geen pure wetenschap. Wat als je wél iets voor die ander gaat voelen of niet kunt omgaan met het geheim naar je partner toe? Bovendien is het een collega – dat kan consequenties krijgen op het werk.»
<h3>Het ex brandje</h3>
<strong>Stephanie (26) had een time-out met haar vriend en belde haar ex</strong>

«Zes jaar hadden Peter en ik een relatie. Er miste iets, maar ik wist niet wat. Om dat uit te zoeken wilde ik een time-out en vertrok ik alleen naar Griekenland. Ik kende het land goed, want mijn ex Kostas woonde er. Ik stuurde hem een berichtje en een halfuur later stond hij voor mijn deur. Waar ik op hoopte, gebeurde: we doken op elkaar. In het begin voelde ik me euforisch. Vrijen op het strand, cruisen in zijn BMW over het eiland. Maar na twee weken nam het gevoel af en dacht ik: dit was dus de reden waarom we niet meer bij elkaar waren.  Hij is een rijkeluis jochie en denkt alleen maar aan zichzelf.  Ik ben blij dat ik het brandje met mijn ex heb geblust. Al die jaren kon ik door hem niet verder, hij bleef door mijn gedachten spoken. Nu kon ik dat wel. Ik vond zelfs de kracht om het in Nederland definitief uit te maken met Peter – die ik trouwens nooit iets over mijn romance met Kostas heb verteld.»

<strong>Wat zegt de psycholoog?</strong>

Jeannette Bolck: «Een time-out betekent tijd om na te denken over wat je echt wilt. Daar hoort een zoekende ziel bij. Een ex is dan de ultieme behoeftebevrediging, want met hem kun je je weer goed voelen en even je droom leven, zeker op zo’n Grieks eiland in de zon.»

<em><strong>Voor</strong></em>: «Het is een cadeau, en jij hebt de upperhand, want jij creëert begeerte en zegt daarna ‘doei’. Vaak geeft het je inzichten over wat je nu écht wilt met je leven en de liefde.»

<em><strong>Tegen</strong></em>: «Het gevaar bestaat dat je je ex idealiseert en in dat droombeeld gaat geloven. Pas op dat je niet al je schepen achter je verbrandt, als dat niet de bedoeling is.»
<h3>Het foute man brandje</h3>
<strong>Daphne (32) negeerde alle alarmsignalen</strong>

«Mijn relatie was net uit en ik had iets rebels over me. In die mood kwam ik Mo tegen. Hij werd de Al Capone van het nachtleven genoemd, want hij bezat meerdere clubs. Mijn gedachte was dat het een gladjakker was. Tot ik hem in de kroeg ontmoette: Huh, ben jij nou ‘Capone’?, dacht ik. Hij had juist een hoog knuffelbeer-gehalte. Hij begon met me te flirten, wat ik wel grappig vond, en vroeg om mijn nummer. Op onze eerste date haalde hij in de bioscoop een fles champagne tevoorschijn. Wauw. Door de aandacht die hij me gaf, dacht ik dat hij voor me wilde gaan. Maar die eerste avond zoenden we niet. Op de tweede date wel, maar wilde hij niet dat ik met hem mee naar huis ging, want: we kunnen toch wachten? Hij vindt me niet leuk genoeg, redeneerde ik. Tot hij me wéér mee uit vroeg. En we eindelijk bij elkaar in bed belandden. Ik werd verliefd, maar zijn moeite voor mij nam af. Voor hem was ik gewoon een ‘dierbare vriendin’.»

<strong>Wat zegt de psycholoog?</strong>

Jeannette Bolck: «Run, run, run, as fast as you can! Ik hoor dit verhaal vaak in mijn praktijk. De kans op verslavingsgedrag bij zo’n man is groot. In het begin is hij die verboden vrucht en voelt het als een overwinning als jij hem hebt weten te strikken. Vaak denken deze vrouwen ook: hij mag dan bekendstaan als ‘fout’, bij mij is hij anders. Vaak is dat ook zo. Ik noem dit wel het push en pull effect. Hij lokt je en stoot je af. Vaak zijn het mannen die met zichzelf in de knoop zitten. Sommigen hebben echt wel gevoelens voor je, maar de bottom line is: ze gaan niet voor je. Daphne zou moeten graven naar de diepere kern van haar gedrag. Zo’n foute man houd je namelijk lekker af van de vragen waar het écht om gaat: je gevoel voor eigenwaarde, je eenzaamheid.»

<strong><em>Voor</em></strong>: «Het enige pluspunt is dat je heel veel over jezelf kunt leren door heel hard bij zo’n man op je bek te gaan.»<a href=”http://www.counselingamsterdam.nl/wp-content/images/BB4F2E70-1FA5-4FE4-B90B-107AA432A1CF.jpg”><img class=”alignright size-thumbnail wp-image-1839″ title=”MC0613Fouteman” src=”http://www.counselingamsterdam.nl/wp-content/images/BB4F2E70-1FA5-4FE4-B90B-107AA432A1CF-150×150.jpg” alt=”MC0613Fouteman” width=”150″ height=”150″ /></a>

<em><strong>Tegen</strong></em>: «Hij zal je nooit zo leuk vinden als jij hem. En je niet sterker, maar onzekerder maken.»

&nbsp;

*De namen van de geïnterviewden zijn op verzoek gefingeerd

Met dank aan Jeannette Bolck, coach bij <a title=”Arts &amp; Bolck” href=”http://www.therapeutenartsbolck.nl” target=”_blank”>www.therapeutenartsbolck.n</a>l en<a title=”TwoMinuteTherapy” href=”http://www.twominutetherapy.nl” target=”_blank”> Twominutetherapy.nl</a>

<strong>Tekst: Jonna ter Veer </strong>

<strong>Fotografie: Chris Craymer@trunkarchive.com</strong>

&nbsp;

Cosmopolitan / A witch of an ex

This article describes how your boyfriend’s ex can try to ruin your current relationship and how to not let her succeed at it.

As this article was published in a Dutch magazine, it is advised to use Google translate to be able and read it in your own (English) language. Also, these magazine articles quote me, Jeannette Bolck, for their stories. To get a better impression of my personal approach please visit the Cases page.

 

Hij is knap, grappig, lief en retegoed in bed. Picture perfect, dacht Cosmo’s Marieke (26) toen ze haar grote liefde ontmoette. Helaas kon ze niet weten dat ze met hem ook een evil ex cadeau kreeg.

Uit onderzoek van Relatieblog.nl blijkt dat 65 procent van de exen na een break-up nog steeds ruzie maakt. Des te meer als er een nieuwe partner bij betrokken is. Dat is al vervelend genoeg, maar er zijn ook excessen: stalkende exen, treiterende exen, geflipte exen…

Zoals die van Marieke’s lover: “De ex van mijn vriend noemt mij de duivel die haar gezin heeft geruïneerd. Dat schreeuwt ze al drie jaar van de daken. Dat hun relatie al voorbij was voordat ik in beeld kwam, ‘vergeet’ ze erbij te zeggen. Oké, het verdient misschien geen schoonheidsprijs dat ik mezelf zo kort na hun breuk in een relatie met hem heb gestort, maar ik was smoorverliefd en hij hield het ook niet tegen.

Eén ding is zeker: als ik dit van tevoren had geweten, was ik er niet aan begonnen. Een man met kind leek me heftig – hij heeft namelijk een kind met haar – maar een man met een draak van een ex, is veel erger. Al bijna drie jaar beheerst ze ons leven. In het begin kon ik er nog om lachen. Met vriendinnen grapten we over hoe we haar weer aan de man zouden krijgen, zodat ze zich minder met ons zou bemoeien, maar inmiddels wens ik haar dingen toe die ik niet eens hardop durf uit te spreken. Ik heb nachtmerries over haar en ben bang dat ze in staat is om mijn relatie kapot te maken. Daarvoor lijkt ze steeds een nieuw plan te bedenken. Het begon met loze dreigementen van het kaliber ‘ik pak je voogdij af’ en ‘ik spring voor de trein’, maar dat is overgegaan in gemeen getreiter. Zo van: ik niet gelukkig, jullie niet gelukkig. Ze probeert het kind van mijn vriend tegen hem op te zetten. Dat maakt hem extreem ongelukkig. Als ik hem zie huilen, breek ik ook. Mij whatsapp’t ze over wat hij haar zogenaamd heeft geflikt tijdens hun relatie. Van mishandeling tot het bezoeken van sexclubs. Laatst hebben zij en ik elkaar voor het eerst in het echt gezien. Ze stuurde en plein public aan op een bitch fight – inclusief karatetrap – die je zou verwachten bij de Tokkies, niet bij twee hoogopgeleide vrouwen. Heel gênant. De trap deed me niets, haar woorden ook niet, maar haar blik, die zal ik nooit vergeten. Hoe kan iemand die mij niet eens kent me wel zo intens haten?”

Duivels stemmetje

Cosmopolitan Jun 2013-pg.78Relatietherapeut Jeannette Bolck weet wel waar die haat vandaan komt: “Sommige vrouwen hebben een destructieve manier van omgaan met verdriet en afwijzing, bijvoorbeeld omdat ze eerder een slechte break-up hebben meegemaakt. Ze hebben als het ware een duiveltje in hun hoofd dat hen aanspoort om een dader aan te wijzen die verantwoordelijk is voor hun verdriet. De nieuwe vriendin is de makkelijkste prooi, want voor hun ex hebben vrouwen toch een soort eeuwige loyaliteit. Steeds gaan ze op zoek naar bewijsmateriaal dat bevestigt dat de ander ook echt de oorzaak is van haar ongeluk. ‘Zij heeft mijn man afgepakt’ is minder pijnlijk dan toegeven dat zij en hij eigenlijk niet bij elkaar pasten of dat ze wellicht zelf tekortschoot in de relatie. Het vervelende hiervan is wel dat zolang vrouwen zich blijven focussen op de ander, ze niet toekomen aan rouwen, waardoor hun verdriet blijft bestaan.” En daardoor krijgen allerlei primaire gevoelens de overhand, volgens Bolck: “Er komt iets bij ze naar boven wat ze nog niet van zichzelf kenden. Een soort territoriumdrift. Een oerkracht. Onbewust kunnen ze bang zijn om altijd alleen te blijven en zich niet verder te kunnen voortplanten. Gevoelens van hechting en veiligheid worden hierdoor aangesproken. Dat zijn kinderlijke emoties, die letterlijk resulteren in kinderachtig gedrag.”

Bekraste auto

Ook Sanne (29) is de dupe van een heks van een ex. Al vier jaar lang worden zij, haar vriend en schoonfamilie gestalkt door zijn ex. “Ze waren zeven jaar samen toen mijn vriend de knoop doorhakte en het uitmaakte. Hun relatie was al jaren slecht, alleen had zij zich erbij neergelegd omdat ze het plaatje voor de buitenwereld belangrijker vond. Niet lang nadat ze uit elkaar waren, kregen wij een relatie. Al voordat ze van mijn bestaan afwist, gedroeg ze zich raar. Elke avond stond ze voor zijn huis, ze bekraste zijn auto en schreeuwde voicemails vol. En toen kreeg ze lucht van mij… Het stalken werd erger. Op Facebook werd ik uitgemaakt voor hoer en toen mijn vriend en ik gingen samenwonen, heeft ze al onze gegevens opgevraagd bij de gemeente. Ze wist zelfs waar mijn ouders woonden. Via via heb ik gehoord dat ze met een vriendin voodoo-bijeenkomsten hield voor mij. En niet alleen ik was de sjaak, mijn schoonfamilie moest er ook aan geloven. De zus van mijn vriend werkte onder haar, dus die was vrij snel haar baan kwijt en mijn schoonouders werden door haar zwart gemaakt. Zij zijn na al die jaren nog steeds bang om haar tegen te komen. Mijn vriend heeft een tijd in therapie gezeten. Hij hoefde maar iemand te zien die op haar leek, en het angstzweet brak hem uit. Ik ben nooit bang voor haar geweest en begreep zijn gevoel en reactie niet altijd. Dit heeft zeker in het prille begin voor behoorlijk wat relatiecrisissen gezorgd. Maar we hebben altijd wel tegen elkaar gezegd: zij wordt nooit de reden dat wij uit elkaar gaan.”

Praten werkt averechts

De ex van Sanne’s vriend is momenteel minder ‘actief’, “maar ik houd er altijd rekening mee dat ze op een dag weer voor onze deur staat. Ze kan het gewoon niet verkroppen dat hij, het ‘watje’ dat nooit voor zichzelf opkwam in de relatie, weg durfde te gaan. Het is voor haar een ego-ding.” Jeannette Bolck beaamt dit: “Ook als de vrouw het zelf heeft uitgemaakt of beseft dat de relatie op was, dan nog wil ze zijn eeuwige prinses zijn en mag een andere vrouw hem niet hebben. Het is net zandbak-gedrag: kinderen willen ook altijd spelen met het schepje dat een ander heeft.”

Volgens psycholoog Jeffrey Wijnberg vinden veel exen het ook lastig om verder te gaan met hun eigen leven omdat ze dan toegeven dat de ander gelijk had. “Alsof ze hun ex horen zeggen: zie je wel dat het beter is zo? Je bent toch ook gelukkiger zonder mij? Ongelukkig zijn is pijnlijk, maar iemand met wie je zo lang hebt gestreden gelijk geven, doet dan nog meer zeer.”

Wie een vriend heeft met een gestoorde ex, heeft domme pech. Zolang zij niet met haar boosheid kan omgaan, zijn jullie de pineut. Daar kun je helaas niets aan veranderen. Accepteren en weten hoe je ermee om moet gaan, is het devies. Jeannette Bolck. “Je moet niet in gesprek willen gaan met zijn ex. Die vrouwen zijn niet voor rede vatbaar – anders hadden ze zich ook nooit zo buitensporig gedragen – en ze geloven vaak heilig in hun eigen verhaal. Je loopt zelfs de kans dat je aan jezelf gaat twijfelen omdat haar kant van het verhaal de ‘waarheid’ is.” Ook boze berichten terugsturen, is niet de oplossing. “Laat je niet verleiden om te reageren, want dan krijgt ze de aandacht die ze wil. Vergelijk haar met een kind met een driftbui, dat jou wil laten geloven dat het ophoudt als jij aandacht schenkt. Iedereen weet: een volgende keer stampt het nog harder. Word je toch steeds geraakt door haar acties? Prent jezelf dan goed in: ik ben happy, zij niet. Dat ze mij haat is niet persoonlijk bedoeld. Ze maakt geen onderdeel uit van mijn leven zolang ik geen energie aan haar besteed.” Daarbij is het ook heel belangrijk dat zowel jij als je vriend ervoor zorgen dat ze niet tussen jullie twee in komt te staan.

Psycholoog Jeffrey Wijnberg: “Al die negatieve energie kan voor een vervelende dynamiek in je eigen relatie zorgen. Wees je hiervan bewust en heb het er samen over. Maak duidelijke afspraken met je vriend over het contact dat hij nog met haar heeft. Vaak zie je dat mannen sneller toegeven omdat ze bang zijn voor hun ex of geen gezeur willen. Maar als jullie relatie op scherp komt te staan, mag je echt wel van hem eisen dat hij het anders aanpakt, ook al is het iets tussen hem en haar. Jij hebt er tenslotte ook last van. Leven met een boze ex is mogelijk, als je maar weet dat je vriend voor honderd procent achter je staat. En dat hij in jouw belang handelt en niet in dat van haar. Bedenk: hoe sterker jullie zijn als team, hoe minder snel ze jullie op de kast kan jagen.”

Cosmopolitan Jun2013 - De 'tussen je oren' (h)ex

Nog closer

Noem me naïef, maar ik had nooit verwacht dat de ex van mijn vriend haar strijd zo lang zou volhouden. We zijn drie jaar verder, maar haar frustratie is nog altijd even groot. Inmiddels weet ik: ze zal mij nooit willen accepteren. Ik heb me daarbij neergelegd en probeer nu zo weinig mogelijk energie aan haar te besteden. Als ik me steeds maar laat opfokken, is het 1-0 voor haar, denk ik dan. Voor mijn vriend is het veel lastiger om de situatie los te laten. Zijn kind wordt als wapen ingezet en dat is niet te accepteren. Gelukkig staat hij na de recente bitch fight eindelijk open voor professionele hulp, want hij ziet ook in dat het zo niet verder kan. Het grappige is dat zijn ex ons in the end alleen maar dichter bij elkaar heeft gebracht. Als je al die jaren steeds voor elkaar blijft kiezen, ook al wordt het je verdomd lastig gemaakt, dan laat je elkaar echt niet zomaar meer gaan.

Marie Claire / One month without nagging!

This article describes a challenge that the author gave herself: No ‘nagging’ for one month! Also you can read the insights I give on the subject.

For the complete article, including feedback from Jeannette Bolck, click here (PDF)As this article was published in a Dutch magazine, it is advised to use Google translate to be able and read it in your own (English) language. Also, these magazine articles quote me, Jeannette Bolck, for their stories. To get a better impression of my personal approach please visit the Cases page.

In de Marie Claire van augustus 2013 stond het artikel ‘Zeur niet, je lijkt je moeder wel’ van Marieke Ordelmans. Daarin beschrijft Marieke haar (zelfopgelegde) missie om een maand lang niet te zeuren tegen haar vriend – in reactie op een onderzoek waaruit blijkt dat zeuren een van de grootste ergernissen van mannen aan vrouwen is.

 

Glossy / The Love Contract

This article is about a new phenomenon in Hollywood: The Love Contract. Can we really insure ourselves against being heartbroken..?? Jeannette Bolck gives her feedback on this new trend, and, together with Loes van de Mosselaar, she wonders what is causing this new development? For the whole article click here to read the PDF!

As this article was published in a Dutch magazine, it is advised to use Google translate to be able and read it in your own (English) language. Also, these magazine articles quote me, Jeannette Bolck, for their stories. To get a better impression of my personal approach please visit the Cases page.

Text: Loes van de Mosselaar

Photography: Reporters, Sunshine

het liefdescontract039_GLOSSY0913

Flair / From barfly to titmouse

This article is about how some of us change from a barfly into a person who likes to stay in and sit on couch with a cup of tea and don’t feel the need for going out anymore so much. How come..?

As this article was published in a Dutch magazine, it is advised to use Google translate to be able and read it in your own (English) language. Also, these magazine articles quote me, Jeannette Bolck, for their stories. To get a better impression of my personal approach please visit the Cases page.

To check out the article click here for PDF

Barflyflair16102013

In de Flair van oktober 2013 verscheen het artikel “Van kroegtijger naar huismus”. Hierin vraagt Albertine Otten zich af hoe het komt dat sommige vrouwen in een aantal jaren opeens zo kunnen veranderen. Eerst waren ze niet uit de kroeg weg te slaan en sloegen ze geen feestje over en nu zitten ze het liefste met een kopje thee en een goed boek op de bank..?

Lees hier de PDF van het gehele artikel, met daarin feedback van Jeannette Bolck.

 

Tekst: Albertine Otten, Fotografie: 123RF

Libelle / Why is it so hard to help someone who has an illness?

This article describes how difficult it can be to support a friend who has cancer as well as tips on how to support them best.

As this article was published in a Dutch magazine, it is advised to use Google translate to be able and read it in your own (English) language. Also, these magazine articles quote me, Jeannette Bolck, for their stories. To get a better impression of my personal approach please visit the Cases page.

Het hakt er behoorlijk in als je hoort dat iemand ziek is. Wat erg. Kon je maar iets doen, maar wat? Er gewoon zijn is het allerbelangrijkste.

“Oké, misschien ben ik heel egoïstisch,” vertelt Hannelou (38). “Ik vind het verschrikkelijk dat mijn vriendin Ella borstkanker heeft, maar echt, moeten we het er nou steeds over hebben? In het begin was ik zo geschrokken, dat ik het fijn vond om er met haar over te praten. Maar na verloop van tijd merkte ik dat mijn gedachten steeds vaker afdwaalden. Dan dacht ik aan de boodschappen. En of ik die leuke maar iets te dure jurk die ik op internet had gespot toch gewoon zou bestellen. Terwijl ik keek naar Ella’s mond die maar door praatte, voelde ik me irritatie in me groeien. Wanneer vroeg ze nou weer eens hoe het met míj gaat? Wanneer hadden we weer eens lol? Het was zo zwaar allemaal. Eigenlijk vind ik het té erg dat ik dit soort dingen allemaal denk, maar ik kan het niet helpen. Ik zou het liefst de zorgzame vriendin uithangen, maar ik ben hier gewoon niet zo goed in. En vooral: ik wil de oude Ella terug. Ik weet niet of ik de nieuwe wel zo leuk vindt.”

Wegrennen
In de ideale wereld zijn we waarschijnlijk allemaal vol begrip. Knikken we geduldig, kijken meelevend en weten precies de goede dingen te zeggen als iemand ziek is en op de bodem zit. In het echte leven is het verdraaid moeilijk, dat hulp bieden. Prof. dr. Manu Keirse is klinisch psycholoog, doctor in de medische wetenschappen en auteur van het boek ‘Helpen bij verlies en verdriet’. Hij weet waarom we dichtklappen als we met andermans ellende worden geconfronteerd. “Het is de confrontatie met je eigen angst,” zegt hij. “Eén op de drie mensen krijgt kanker. Eén op de tien is chronisch ziek. Het is dus heel reëel dat het jezelf ook gaat overkomen. Daar zijn we allemaal bang voor. Als iemand in je omgeving ziekt wordt, komt het opeens heel dichtbij. Het is een heel natuurlijke reflex om weg te rennen. Wég van het onheil. Toch adviseer ik om er wél naartoe te gaan en je open te stellen. Naast dat het fijn is voor degene die is getroffen, geeft het jezelf ook veel. Mensen die ziek worden, denken vaak veel na over de betekenis van hun leven. Het ziekbed is een soort bezinningscentrum. Het kan heel inspirerend zijn om daar in mee te liften en na te denken over wat belangrijk voor je is en wat je nog wilt doen met je leven. Het kan mooie gesprekken opleveren en het contact verdiepen.”

Zeg het met een kaartje - Libelle okt2013Eerlijk zijn
Terug naar Hannelou. Haar lukt het niet om de vriendschap een andere draai te geven en te verdiepen. Psycholoog en coach Jeannette Bolck bevestigt dat dit moeilijk is. “Het leven van die vriendin is opeens zo radicaal veranderd, dat ze niet meer is wie ze is. Voor een vriendschap betekent dit dat de balans is verstoord. De verhoudingen zijn anders dan ze waren. Als een vriendschap was gebaseerd op lol, uitgaan en leuke dingen doen, is er weinig basis meer over. Dat soort dingen zitten er nu eenmaal even niet in als je kanker hebt en in de chemo zit. Je moet alleen nooit zomaar wegblijven. Dan kun je beter eerlijk zijn en zeggen dat je het moeilijk vindt. Die rol van gezellige vriendin kun je misschien toch houden door leuke dingen te blijven doen. Haar mee te nemen naar een terrasje of samen naar de film. De verwachtingen moeten alleen wel worden bijgesteld. Wat er eerder was, dat onbezorgde, kan er nu niet zijn. Daarvoor heeft ze teveel meegemaakt.”
Wie van het type ‘geen woorden, maar daden’ is, kan volgens Bolck nog steeds veel betekenen voor een ander die het moeilijk heeft: “Als je niet weet wat je moet zeggen, mag je daar best eerlijk over zijn. Zeg bijvoorbeeld dat je niet zo goed bent in emoties, maar dat je heel graag boodschappen voor die ander doet. Iemand die ziek is, zit er helemaal niet op te wachten dat al het bezoek schitterende en steunende dingen zegt. Het is vooral belangrijk dat je er bént. Mensen denken vaak zo zwart/wit. Het is óf er helemaal zijn, of helemaal niet. Maar is ook nog zoiets als een tussenweg. Een wasje draaien, een keertje stofzuigen, de kinderen een leuke middag bezorgen, een pan soep achter de deur schuiven, het is misschien niet zo groots en meeslepend, maar het helpt allemaal wel. Die ander én jezelf. Het geeft nu eenmaal een goed gevoel om iets voor een ander te doen. Help jezelf door de ander te helpen.”

Hulp regelen
Dat kan heel goed samen met anderen. Bijvoorbeeld door met andere vrienden en familie van de zieke een ‘reddingsplan’ te maken. Veel mensen vinden het namelijk moeilijk om hulp te vragen. Ook als de nood hoog is. Het is veel fijner als het gewoon aangeboden wordt. “Mijn vriendin moest een nogal heftige operatie ondergaan, waardoor ze zes weken niet mocht tillen,” vertelt Petra (45). “Een pan afgieten was al te zwaar. Ze zat er ontzettend over in. Hoe moest dat allemaal thuis, met haar twee kinderen en een man die veel werkt? Ik heb mezelf toen opgeworpen als ceremoniemeester van haar herstel. Er waren veel mensen die wat wilden doen. Ik heb ze allemaal een mail gestuurd en gevraagd wát ze wilden doen en wanneer ze konden. Ik heb een rooster gemaakt voor zes weken, waarin vier keer per week een warme maaltijd voor ze op tafel werd gezet en twee keer per week de was werd gedaan. Mijn vriendin moest ontzettend huilen toen ik het haar vertelde. Ze voelde zich schuldig dat al die mensen dat voor haar moesten doen. Dat vond ik zo’n flauwekul! Ik vond het fijn om mijn betrokkenheid om te kunnen zetten in daden. Ik vond dat ze ons juist veel gaf, in plaats van vroeg. Ze gaf ons ruimte om iets te kunnen doen. Dat gaf lucht aan dat machteloze gevoel van ‘je staat erbij en je kijkt ernaar’.”

Niet te ingewikkeld
Moraal van dit verhaal: we moeten naar de zieke toe. Ook als we eigenlijk niet durven. Maar wanneer dan? Moet je iemand eerst maar even met rust laten, of juist niet? Van te voren even bellen, of gewoon er naartoe? Misschien is een appje toch beter? Of een kaartje? “Maak het allemaal niet te ingewikkeld,’ zegt Manu Keirse. “Meteen er naartoe,” vindt hij. “Als er een bom is gevallen in iemands leven, wil hij graag dat mensen er voor hem zijn. Terughoudendheid is dus echt niet op zijn plaats. Als je het te ver vindt gaan om zomaar voor de deur te staan, bel je eerst even op. Of gooi een kaartje in de bus dat je woensdagmiddag om vier uur langs komt en dat je het graag hoort als het niet uitkomt. Nooit zeggen dat iemand zelf maar moet aangeven wanneer hij je kan ontvangen. Dan moet hij jóu dus gaan bellen om te vragen of je komt. Iemand ziek is, heeft wel wat beters te doen.”

Tien tips om met een zieke vriendin te praten

  • Zeg niet ‘Hoe gaat het met je?’ maar ‘Vertel eens wat er in je omgaat’. Dit nodigt haar meer uit om open te zijn.
  • Zit bij onbegrip niet maar een beetje te knikken, maar vraag wat ze bedoelt.
  • Vraag waarvoor ze bang is. Hiermee krijgt ze de ruimte om overal over te praten.
  • Zeg niet: het komt allemaal wel goed. Dat weet namelijk niemand.
  • Laat haar vertellen en begin niet over eigen ervaringen, of die van de buurvrouw of de vriendin van een tante. Daar heeft iemand meestal niets aan.
  • Blííft ze maar praten over de chemo? Wissel subtiel van onderwerp. Het kan voor haar best lekker zijn om even uit de narigheid te stappen en over iets totaal anders te praten.
  • Respecteer het als ze ergens niet over wil praten.
  • Zeg niet ‘geef jij maar aan wanneer je me nodig hebt.’ Dat werkt namelijk niet. Mensen die hulp nodig hebben, vinden het vaak moeilijk om ernaar te vragen. Maak het makkelijk door meteen concreet te zeggen wat je wanneer voor haar gaat doen.
  • Begint ze te gapen? Wordt ze pips? Ga dan naar huis. De kwaliteit van een bezoek zit ‘m niet in de lengte.
  • Per ongeluk toch iets verkeerds gezegd? Maak het niet te groot. Bied excuses aan of stuur naderhand een berichtje. Klaar.

Grenzen bewaken
Eén op de vier volwassenen zorgt acht uur per week of meer voor een ander. Dit zijn 3,5 miljoen mensen. Hiervan zijn er 450.000 overbelast. Bij hulp bieden is het erg belangrijk om eigen grenzen te bewaken. Hoe moeilijk het ook is, zeg ‘nee’ als het teveel wordt. Vraag eventueel aan iemand anders of hij het wil doen.

Marie Claire / He is mine!

This article in Marie Claire is called “He is mine!’. You have a nice man and you would like to keep him but are you at risk of losing him to someone else? What are the motives for men to cheat or not to cheat?

Jonna ter Veer discussed the results of different feedback, and different types of men, with Psychologist Jeannette Bolck

As this article was published in a Dutch magazine, it is advised to use Google translate to be able and read it in your own (English) language. Also, these magazine articles quote me, Jeannette Bolck, for their stories. To get a better impression of my personal approach please visit the Cases page.

Het volgende artikel verscheen in November 2013 in de Marie claire.

Je hebt een leuke man en een fijne relatie en om dat zo te houden is het handig om te weten wat hem precies trouw maakt. In dit artikel werden een aantal mannen ondervraagd en je kunt hier een paar eerlijke antwoorden lezen.

Psycholoog Jeannette Bolck reageert op de verschillende ‘redenen’ tot (on)trouw. Een ingewikkeld onderwerp waar men nooit over raakt uitgepraat!

Lees hier de PDF van het gehele artikel.

 

Tekst: Ingrid Seyman

Fotografie: Glenn Glasser /Gallerystock

Interview psycholoog: Jonna ter Veer

Vertaling en bewerking: Saar Langkamp

Hij is van mij image 102013