Year: 2018

This article describes the phenomenon of a “pitstop” friend, as well as the pros and cons of such a friendship. 

As this article was published in a Dutch magazine, it is advised to use Google translate to be able and read it in your own (English) language. Also, these magazine articles quote me, Jeannette Bolck, for their stories. To get a better impression of my personal approach please visit the Cases page.

De PITSTOP-vriendin

Ze helpt je door een moeilijke fase, wijst je de weg in een nieuwe stad of ontpopt zich tot reddende engel: tijdelijke vriendinnen zijn heel waardevol.

Toen Mariëlle (39) na haar studie besloot mee te gaan met haar vriend Xavier, die wijnhandelaar werd in Bordeaux, was het – op zijn zachtst gezegd – even wennen. Ze sprak nauwelijks frans, had niet meteen iets omhanden en haar familie en vrienden zaten akelig ver weg. Mariëlle: ‘Xavier werkte hard, hij was enthousiast over zijn nieuwe baan, over de stad. ik voelde me geïsoleerd, ook als we ’s avonds met een groep mensen uit eten gingen. De fransen waren aardig tegen me, maar met die taalbarrière was het lastig gesprekken goed te volgen, laat staan de grapjes.’ gelukkig leerde ze Vanessa kennen, een doortastende française en officemanager in een apple-onderhouds- centrum. Die regelde bij hetzelfde bedrijf een baantje voor haar, onbetaald, maar dat deerde niet. Het deed Mariëlle goed om te werken, ze spraken met handen en voeten met elkaar, hadden lol en Vanessa sleepte haar mee naar alle leuke lunchplekken van Bordeaux. ‘Ze was eigenlijk de enige die echt moeite voor me deed, nieuwsgierig naar me was. al snel werd ze mijn beste vriendin daar. Ik werd uitgenodigd bij haar familie en in hun vakantiehuis in Soulac, gingen met zijn vieren skiën in de Pyreneeën. Ik had gestudeerd, gereisd, sprak verschillende talen. Vanessa was een traditionele Bordelaise, jong gaan werken, haar geboortestad nooit uit geweest. Maar die verschillen deden even niet ter zake: ze maakte dat ik me welkom voelde in die vreemde stad.’

Na een tijdje vond Mariëlle een echte baan en ook meer haar draai, Vanessa en zij bleven vriendinnen. tot Mariëlle en Xavier terugkeerden naar Nederland. Het Franse stel kwam naar hun bruiloft, daarna heeft Mariëlle Vanessa nog één keer gezien.

Female bonding

Veel vrouwen hebben er één, of ooit gehad: een pitstop-vriendin. Ze is de juiste persoon op het juiste moment, op de juiste plaats. Je brengt een bepaalde periode intensief tijd met haar door, deelt geheimen of hobby’s, en het is of ze er altijd is geweest. Het kan die leuke moeder zijn op het schoolplein, de buurvrouw die je dagelijks ziet, een collega, een mede-zwangere, of een vrouw die net als jij in scheiding ligt, met wie je diepe gesprekken voert over het leven. tot de dag dat je verhuist, verandert van baan of smoorverliefd wordt op een nieuwe man. tot zover de pitstop-vriendin. Psycholoog/coach Jeannette Bolck van therapeuten Arts & Bolck in Amsterdam herkent het fenomeen. ‘Je kunt het pitstop-vriendin noemen, maar het is natuurlijk ouderwets bonden. Die neiging hebben vrouwen toch, bij mannen is die behoefte vaak minder groot. Zij vinden het prima om wekelijks met vrienden of collega’s een biertje te drinken. Vrouwen bouwen echt aan een vriendschap, gaan allengs vaker met elkaar afspreken. De hechting verloopt doorgaans ook sneller.’

Zelfde schuitje

Zo ging het ook bij Miranda (42), toen ze een aantal jaar geleden manager was bij een hotel. Bij het koffie-apparaat vroeg ze gekscherend aan een nieuwe collega: ‘En, hoe ziet jouw privéleven eruit: verliefd, verloofd, getrouwd?’ Ze wist niet waar ze kijken moest toen het antwoord ‘weduwe’ was. miranda: ‘Ik riep: ‘O sorry, wat erg! Ik ook met mijn botte vragen!’ maar zij reageerde heel sympathiek en was zo open over haar situatie, dat ik ook de neiging kreeg om dingen met haar te delen.’

Twee jaar lang waren ze geliefde collega’s en goede vriendinnen. Jut en Jul werden ze genoemd, werkten 10 tot 14 uur per dag, waren beiden streberige types. ‘Die hotellerie is toch een specifiek wereldje, met hoge pieken en diepe dalen. We zaten in hetzelfde schuitje, na het werk dronken we wijn, we logeerden bij elkaar en bladerden foto’s door van haar vorige leven. Ze had in Parijs gewoond met haar grote liefde, die na een halfjaar was overleden aan een hersentumor. ik was een luisterend oor voor haar, zij inspireerde mij, ik vond het bijzonder hoe down to earth ze was, en vrolijk. Zo veel tegenslag in haar leven, en toch altijd een glimlach op haar gezicht.’ Toen Miranda voor haar werk naar Londen verhuisde, regelde haar pitstop-vriendin het afscheid. Met een bootje over de grachten, oesters, champagne. Ze kreeg een prachtige ketting cadeau, en ze namen met moeite afscheid van elkaar. Ze hebben contact gehouden, dat wel. Mailen een paar keer per jaar, en als ze bij elkaar in de buurt zijn, spreken ze af, zoals binnenkort in Saint-Tropez. Meer zit er niet in, ze hebben allebei hun levens, Miranda weer in Nederland, de vriendin in Zuid-Frankrijk.

Wederzijds opportunisme

Mariëlle is inmiddels communicatieadviseur en heeft drie kinderen, net als haar Franse pitstop-vriendin. Dat weet ze via facebook. ‘Cookoo, hoe gaat het?’ vraagt Vanessa dan net als vroeger. Destijds had ze gedacht meer contact te houden, maar achteraf beseft ze dat hun werelden toch te ver uit elkaar lagen, en niet alleen qua kilometers. of de vriendschap opportunisme was? Dat heeft Mariëlle zichzelf ook weleens afgevraagd. ‘Natuurlijk had ik er een zekere baat bij, maar zij vond het op haar beurt ook leuk om met een buitenlandse vriendin te pronken en degene te zijn die de weg wees. Volgens mij was het geen bewust opportunisme, je staat open voor elkaar, dat heeft ook iets moois. ik denk met plezier aan haar terug, net als zij aan mij, vermoed ik.’

Bolck prijst die mooie kant van kortstondige vriendschappen. ‘Vrouwen hebben er vooral baat bij als ze op een lastig punt in hun leven zitten, of als er dingen in het leven veranderen. Je herkent iets in elkaar, vindt steun bij de ander, die – soms anders dan je oude vriendinnen – precies weet wat je doormaakt. Dat kan prettig zijn.’

Reddende engel

Lou (34) heeft die steun zeker ervaren. Haar relatie ging uit, ze was verdrietig en wilde niet steeds weer aan komen zetten bij haar bestaande vriendinnen. Die waren immers gelukkig in de liefde, hadden soms al kinderen. een vrouwelijke collega in het bedrijf waar ze werkte, ook vrijgezel, ontpopte zich tot reddende engel. Lou: ‘Ze was superlief, stond enorm voor me klaar, met raad en daad. als ik verdrietig was bracht ze een grote bos bloemen, ze hielp met klussen in mijn huurhuis en hoorde geduldig al mijn verhalen aan. Dat was fijn, mijn oude vriendinnen waren lang niet zo beschikbaar, natuurlijk.’ Jeannette Bolck: ‘Als iedereen onder de pannen is behalve jij, lijkt het soms of je anders of raar bent. Het voelt alsof ze je veroordelen als je tot diep in de nacht uitgaat, voortdurend aan het daten bent, of juist niet. Iemand in eenzelfde fase kan dan een verademing zijn. Eigenlijk is het dé oplossing: als die nieuwe vriendin al mee op mannenjacht gaat, hoeven je gesettelde vriendinnen op vrijdagavond niet van de bank te komen. Iedereen blij.’

Beter doseren

Toch kreeg Lou na een tijdje een wat dubbel gevoel bij haar new best friend. ‘Ging het er eerst heel relaxed aan toe, op een gegeven moment veranderde dat en reageerde ze bits als ik een afspraak afzegde. Er bekroop mij steeds meer een gevoel van verplichting. Achteraf ben ik misschien te hard van stapel gelopen met die nieuwe vriendschap: ik had de boel beter wat meer kunnen doseren.’ Dat beaamt Bolck: ‘Het is belangrijk dat een vriendschap – hoe kortdurend ook – in balans blijft. Het is toch een relatie die je aangaat. Soms is de één helemaal weg van de ander, terwijl diegene nog tien andere vriendinnen heeft. Daar moet je mee oppassen, want het kan teleurstelling opleveren. Het is een beetje zoals op de middelbare school waar vriendinnen soms bijna verliefd gedrag vertonen: ze dragen dezelfde kleren, eten hetzelfde, doen alles samen en opeens is het uit. Dat is het risico van een pitstop-vriendschap: hij kan zomaar voorbij zijn. Daarnaast kunnen ook de oude vriendschappen beschadigd raken, als er opeens een nieuwe vriendin in the picture is: je kunt het gevoel hebben afgedankt te zijn, en niet meer interessant.’ Misschien is het tijd voor een evaluatiemoment, zegt Bolck. Je hebt die vrienden nu wel zo lang, maar waarom eigenlijk? En wil je het contract nog wel verlengen? Toch adviseert de psychologe om de deur niet potdicht te gooien. ‘Maak het bespreekbaar, leg uit aan je vriendinnen dat je in een andere fase zit en hen daarom misschien even wat minder ziet. Want hoe welkom de pitstop-vriendin soms kan zijn: oude vriendschappen zijn vaak onvoorwaardelijker en dieper geworteld. Die vriendinnen zijn in de loop der tijd toch een beetje familie geworden.’

Door: Maaike Beekers

This article describes how to date a man with baggage (broken heart, children, etc.).

As this article was published in a Dutch magazine, it is advised to use Google translate to be able and read it in your own (English) language. Also, these magazine articles quote me, Jeannette Bolck, for their stories. To get a better impression of my personal approach please visit the Cases page.

Man met bagage? Omarm zijn verleden!

Iedereen heeft een verleden, ook jouw nieuwe vlam. Geen reden om meteen de benen te nemen, maar wel handig als je weet hoe je ermee om moet gaan. Tips voor een man met ‘bagage’.

Stel je eens voor dat je, zodra je een nieuwe liefde vindt, álle ellende uit vorige relaties op slag bent vergeten. Dag verleden, hallo schone lei! Geen jaloezie door overspelige exen, geen trauma’s door mislukte relaties en geen bindingsangst bevorderende jeugdissues. Helaas. We hebben allemaal een rugzakje dat gevuld is met mooie en minder mooie herinneringen. Hij ook. Als blijkt dat hij zijn verleden nog niet helemaal los kan laten, hoeft dat geen reden te zijn om de boel meteen af te kappen. Maar maak ook niet de fout om zijn verleden te willen uitwissen. Met deze tips geef je je relatie de beste kans.

MAN ZONDER ERVARING

Of deze man nou echt nog nooit seks heeft gehad of niet, zijn seksuele prestaties komen op zijn zachtst gezegd wat bibberig over. Hij is zichtbaar onzeker in bed en verontschuldigt zich regelmatig. En dat werkt nou niet bepaald stimulerend.

Zo ga je ermee om:

“Dit probleem komt vaker voor dan je denkt,” zegt seksuoloog en relatietherapeut Carolien Roodvoets. “Heb geduld. Geef hem regelmatig complimenten – ook buiten de slaapkamer! – en laat merken dat je geniet. Vraag aan hem wat hij leuk vindt in bed, dan maak je het onderwerp bespreekbaar.” Maar soms moet je streng zijn, vindt psycholoog Jeannette Bolck: “Als je hem al honderd keer hebt verteld dat je hem lekker vindt en hij blijft om bevestiging vragen, is de lol er snel af. Of hij gelooft je, of het is klaar.”

MAN MET EEN GEBROKEN HART

Aiii… Zijn ex ging vreemd met zijn beste vriend en dat heeft er flink ingehakt. Aan jou de taak zijn gebroken hart weer te lijmen. Een pittige job, want zijn zelfvertrouwen is beschadigd en het verraad uit die eerdere relatie projecteert hij op jou.

Zo ga je ermee om:

“Als hij slecht van vertrouwen is, houd dan afstand,” adviseert Roodvoets. “Hij moet eerst zijn verdriet verwerken. Pas wanneer hij kan onderscheiden wat bij jou hoort en wat bij zijn ex, kun je de relatie langzaam oppakken. Houd er rekening mee dat het echte verwerken pas tijdens een nieuwe relatie gebeurt.” Bolck vult aan: “Veel vrouwen denken dat ze met goed gedrag zijn pijn kunnen verzachten. Helaas. Al zou je hem iedere minuut van de dag sms’en waar je bent, dan nog kun je zijn onrust niet wegnemen. Dat moet hij zelf doen.”

MAN MET RELATIE ISSUES

Als kind was hij ooggetuige van de slechte relatie tussen zijn ouders. Misschien heeft hij de scheiding nog niet verwerkt. Als gevolg hiervan bouwt hij een muur om zich heen waar niets doorheen komt dat naar oprechte intimiteit neigt.

Zo ga je ermee om:

“Pas op! De kans is groot dat jullie allebei in extremen gaan praten en denken,” merkt Bolck op. “Hoe harder hij roept dat hij niet gelooft in ‘ze leefden nog lang en gelukkig’, hoe meer jij dat sprookjescliché wél wilt. Ren niet meteen weg, maar kijk of het helpt als jij het allemaal wat minder groot maakt. Mannen zijn geneigd erg zwart-wit te denken (surprise!), dus als jij je plannen iets bijstelt, komt het op hem al minder bedreigend over. Take it slow en zonder dat hij het doorheeft, zitten jullie in een serieuze relatie.”

MAN MET KINDEREN

Om de bagage van deze man kun je letterlijk niet heen: een kind. En dus ook een ex met wie hij altijd te maken heeft. Jouw zaterdagavond ziet er ook ineens een stuk minder spannend uit: je mag urenlang verstoppertje spelen. Maar niet de sexy variant.

Zo ga je ermee om:

Wie een papa date, staat altijd op de tweede plek. “Fout!” zegt Bolck. “Mannen zeggen dat om verwachtingen duidelijk te maken, maar als partner hoef je echt niet voor zijn aandacht te vechten. Het is wel belangrijk dat jullie duidelijke afspraken maken.” En zijn ex? “Het is niet verkeerd dat je vriend veel contact heeft met zijn ex. Hoe beter de relatie tussen hen is, hoe beter dat is voor het kind,” zegt Roodvoets. “Zorg er wel voor dat jij de positie hebt die je hoort te hebben. Feestdagen en vakanties viert hij met jou, niet met zijn ex.”

‘JA IK WIL!’- MAN

Is hij al eens verloofd geweest? Praat hij over niets anders dan huisje-boompje-beestje? Heb je al een sleutel van zijn huis na twee maanden daten? Als je overal ja op kunt antwoorden, wil hij nog maar één ding: settelen, en snel een beetje!

Zo ga je ermee om:

Probeer erachter te komen waar de haast vandaan komt. “Het kan bijvoorbeeld een reactie zijn op het feit dat jij het juist rustig aan wilt doen of hij is bang om je kwijt te raken,” meent Bolck. “Maar het kan ook zijn dat hij autonomie mist,” zegt Roodvoets. “Je wilt toch geen vent die bang is om alleen te zijn en geen eigen leven heeft?” Bolck: “Wees direct duidelijk als hij te snel gaat. Sluit een compromis en zeg dat je over een half jaar een besluit neemt over bijvoorbeeld samenwonen. Dan hebben jullie allebei een richtlijn.”

MAN DIE GEEN MAN WIL ZIJN

Zou je vlam de tweelingbroer kunnen zijn van Seth Rogen in Knocked Up? Dan weet je genoeg! Meneer weigert om volwassen te worden en vermijdt elke vorm van een serieus bestaan. Zijn ultieme vrouw? Eentje die de rekeningen betaalt.

Zo ga je ermee om:

Natuurlijk kan zo’n flierefluiter heel charmant zijn. Het maakt het leven wat minder serieus. “Maar het gevaar van een klein kind is dat je gaat moederen,” zegt Bolck. Dat zorgt niet alleen voor een scheve relatie, jij zult ook alle lasten moeten dragen als jullie straks een koophuis hebben en een kind. Wil je verder met hem? “Zet geen emotionele chantage in, maar maak er een pedagogisch vraagstuk van,” tipt Bolck. “Hoe maak je een kind zelfstandig? Door het consequenties te laten ervaren. Geef hem verantwoordelijkheid.”

Have you even ..?

You sit with a sensitive issue, but you have no time to extensive expert advice? Not to worry, psychologist and coach Jeanette Bolck coined the Two Minute Therapy. After an intake speaking customers when they're stuck walking her voice mail in the same way, after which Jeanette gives advice. This time to Marjan (34), that passion and really contact missing in her relationship.

Thursday 18:00.
Marjan speaks in at coach Jeannette:

"Hi, with Marjan. Yesterday my boyfriend and I have been out to dinner together once again. Our monthly outing, which I told you. It was pretty cozy, but nevertheless, I think then soon: If we will soon be coming home, I have to bring … I was there doing even while eating and felt cantankerous. I had this dinner party organized, the nanny again settled, attracted something cool, I well also still bring? I think it may be him. Once home, the weather as so often: I was tired and he fell asleep snoring. Again no step forward. What should I well? So it is still no more what? Greetings! "

Thursday 7 pm.
Coach Jeannette responds to the voice mail of Marjan:

"With Jeannette, I heard your message. Well anyway, that you're been out together again? I understand that it's a bit fraught is by the situation. Now all of a sudden it cosy. But try to think of where we talked about earlier: you make yourself responsible for everything and then you become at the same time, cantankerous as he shows no initiative. There is so much pressure on the evening that you forget to enjoy being together. Maybe you can break the ice by just saying that you're a little uncomfortable? That bridges the distance between you. And also try to tell honestly what you think, because openness is need for intimacy. And a lot more pleasant than irritated and you worry about what he expected of you. If necessary, make a joke about. I hope you can discuss with him if he will come home. Day! "

Text: Lisette Weavers

Image: Tom van de Leij

This article is about saying ‘No’!..as a parent. Not only to your child but also to other mothers or to things you feel obligated to do by school etc. Discussed are the advantages and disadvantages of saying ‘No..!’ or taking care of your boundaries.

As this article was published in a Dutch magazine, it is advised to use Google translate to be able and read it in your own (English) language. Also, these magazine articles quote me, Jeannette Bolck, for their stories. To get a better impression of my personal approach please visit the Cases page.

STOP!

Het is zaterdagmiddag en je beschildert vissen van papier-maché. Zittend op een kleuterstoel. Dat was niet helemaal de bedoeling. Je had een dagje vrij, kinderen naar opa en oma, man de hort op. Jij zou naar de sauna gaan en daarna lunchen met een vriendin. Terwijl je een poging doet opgewekt te glimlachen naar je mede-moeders (waar zijn de vaders?) vraag je je af hoe je het weer zover hebt laten komen.

Je wilt graag bijdragen maar na deze maand al drie keer te zijn op komen draven om luizen te plukken, het schoolplein te vegen en taarten te bakken vond je het wel even welletjes. Toch is het je niet gelukt dat magische woord te gebruiken. Dat woord dat het verschil maakt tussen een bestaan zoals je het zelf voor je ziet en een leven dat grotendeels wordt gedicteerd door de wensen van je omgeving. Nee.

Waarom is nee-zeggen zo lastig?

Vanwege de doodsimpele reden dat we bang zijn de relatie met iemand op het spel te zetten, zegt coach Jeannette Bolck. ‘Angst voor verlies speelt meestal een rol wanneer we onze grenzen overschrijden. Wanneer je wel je grenzen aangeeft kun je in conflict met iemand komen en dat kan er uiteindelijk toe leiden dat je diegene kwijtraakt of dat de relatie minder goed wordt. Daarom zeggen de meeste mensen liever geen nee. Ze verleggen hun grenzen en houden zichzelf voor dat het geen probleem is.’

Een andere hindernis is schuldgevoel wanneer je kind er de dupe van is als jij nee zegt. Marianne vertelt dat de duindag van haar zoon Moos niet doorging vanwege een gebrek aan hulp van ouders. ‘Als je nee zegt dan kies je misschien wel voor je zelf, maar niet voor je kind. En dat is voor een moeder lastig. Dus doe je het maar weer onder het mom ‘iemand moet het doen’.’

Wat zijn de nadelen van over je grenzen heengaan?

Het kan heel lang goed gaan, aldus Jeannette Bolck. ‘Maar op een gegeven moment houdt het op: dan heb je zoveel spanning en frustratie opgebouwd dat je er last van krijgt. Je kunt stressklachten ontwikkelen zoals slecht slapen, hoofdpijn, piekeren. Bovendien maakt het elk contact tot een potentiële stressbron: ontloop je de moeder van het vriendinnetje van je dochter op het schoolplein uit angst dat ze voor de zoveelste keer haar kind bij je probeert te slijten.’

Er zit nog een nadeel aan, zegt Bolck: ‘Door ‘ja’ te zeggen terwijl je nee bedoelt zet je een beeld van jezelf neer dat niet overeenkomt met hoe je je werkelijk voelt. Wanneer je jezelf laat zien als iemand die alles maar pikt en niet snel zegt ‘tot hier en niet verder’ loop je het risico dat mensen makkelijk over je heen walsen. En dat gebeurt ook vaak: mensen zeggen makkelijk een afspraak met je af, komen te laat of vragen je voor elk wissewasje om hulp.’

Wat zijn de voordelen van het goed aangeven van je grenzen?

Het meest duidelijke voordeel is dat je je niet gespannen voelt in het contact met anderen. Mensen uit je omgeving vormen geen bedreiging meer voor je agenda omdat je weet dat je eerlijk antwoord kunt geven wanneer ze je vragen iets voor hen te doen. Een dochter die je hulp nodig heeft bij haar Noordpoolwerkstuk, een partner die zin heeft in een spannende avond samen, een vriendin die haar hart bij je wil uitstorten: ze mogen allemaal bij je aankloppen. Als je ja zegt dan doe je dat vanuit het verlangen hen ter wille te zijn, en niet omdat je bang bent hen te kwetsen.

Bolck: ‘Dat komt omdat je gevoel van eigenwaarde niet afhankelijk meer is van de dingen die je voor anderen doet. Ook al help je een keer niet mee met verhuizen, dan ben je nog steeds even aardig en leuk. Eigenwaarde geeft je een gevoel van controle, je weet: ík sta aan het roer. Zo word je niet de hele tijd overspoeld door externe invloeden. Dat maakt je sterker.’

Een ander voordeel is dat je het voor kinderen nuttig en zelfs noodzakelijk is om regelmatig nee te horen. In Nee! Waarom ouders het niet zeggen en kinderen het wel moeten horen legt de Amerikaanse psycholoog David Walsh uit waarom frustratie en teleurstelling belangrijk zijn voor kinderen. Een beetje stress en frustratie is heilzaam omdat het een beroep doet op je zelfredzaamheid. Ruim je als ouder constant alle obstakels uit de weg dan gaat je kind geloven dat ze het zelf niet kan.

Zijn mannen beter in nee-zeggen dan vrouwen?

Wat doe je toch moeilijk, zegt je man wanneer je hem een ja-nee-dilemma voorlegt. Ook hij worstelt wel eens met nee-zeggen maar weet dat op de een of andere manier altijd razendsnel op te lossen. En dan is het onderwerp ook van tafel. Hoe komt dat? Bolck: ‘Mannen zijn vaak directer in hun communicatie. Wanneer hen iets niet zint zullen ze dat sneller zeggen dan vrouwen. Wanneer een man wél te lang over zijn grenzen gaat dan merk je dat meestal aan zijn gedrag: hij gaat bijvoorbeeld meer drinken of trekt zich terug. Dat destructieve gedrag geeft aan dat er iets niet goed zit.’

Hoe geef je je grenzen goed aan?

Begin klein. Oefen op iemand die je vertrouwt. Zeg nee tegen je man wanneer hij vraagt of jij jullie dochter naar ballet wil brengen. Dan nee tegen je zoon die met je wil voetballen. Nee tegen de juf, tegen je baas, tegen de generaal-moeder van de moeder-brigade op het schoolplein. ‘Nee, Jade kan vanmiddag niet bij ons spelen.’ Je kunt een uitleg overwegen als je dat prettig vindt. Of een alternatief, afspreken dat Jade volgende week komt spelen, bijvoorbeeld. Maar het hoeft niet. Belangrijk is dat je je nee vriendelijk maar beslist overbrengt. Bolck: ‘En in veel gevallen blijken die kleine veranderingen voldoende te zijn om je relatie met iemand drastisch te veranderen.’

Wanneer je het onder knie begint te krijgen en je merkt dat je relaties helemaal niet verslechteren wanneer je iemand zo nu en dan iets weigert, zul je ook weer makkelijker ja zeggen. Gewoon, omdat je dat fijn vindt, en niet omdat je denkt dat het moet.

Tekst: Marte Kaan

This article describes five criteria for a healthy relationship.

As this article was published in a Dutch magazine, it is advised to use Google translate to be able and read it in your own (English) language. Also, these magazine articles quote me, Jeannette Bolck, for their stories. To get a better impression of my personal approach please visit the Cases page.

Een gezonde relatie voldoet aan vijf pijlers. Wat betekent de schijf van vijf voor je dagelijks leven? Relatie-therapeut Jeannette Bolck, oprichter van Two Minute Therapy legt uit. 

1. Respect

Geliefden die elkaar respecteren zijn sneller geneigd om  onderlinge verschillen te accepteren.  Bij gebrek aan respect is iedere hobbel in de weg er al gauw eentje te veel.

Zo krijg je het terug. Jeannette Bolck: ‘Onderzoek wanneer je het kwijt bent geraakt en bespreek dat eerlijk met elkaar. Desnoods door hulp van een psycholoog in te schakelen. Gebrek aan respect is trouwens wel vaak een dealbreaker, want waarom zou je je leven eigenlijk nog met iemand willen delen die je niet respecteert?’

2. Vertrouwen

Vertrouwen is vooral een issue als het er niét is. Het zorgt voor de angst dat de ander vreemd gaat, dat je elkaar kwijtraakt, dat je al zijn/haar bewegingen wil controleren. Jaloezie is het gif voor iedere relatie. Partners die elkaar wél vertrouwen (en zichzelf) hebben een meer ontspannen relatie, waarin ze elkaar genoeg ruimte geven.

Zo krijg je het terug. Bolck: ‘Praten en het opbouwen van positieve ervaringen kan helpen. Schuw daarbij ook de meest pijnlijke punten niet. Het gaat niet om de schuldvraag, luister naar wat de trigger is geweest om vreemd te gaan. Alleen op die manier krijg je de angel er weer uit. Soms helpt het om te accepteren dat je je partner niet vertrouwt. Neem baby steps en gun jezelf de tijd.’

3. Veiligheid

Je veilig voelen bij hem maakt dat je echt jezelf kunt zijn, ook met je make-up op je kin na een wilde nacht of wanneer je een domme opmerking maakt. Pas als je je bij de ander op je gemak voelt, kun je jezelf pas echt geven. Je onveilig voelen kan ook komen doordat de ander tegen je schreeuwt of je uitlacht, dan is het beter om op te stappen, voor het uit de hand loopt.

Zo krijg je het terug. Bolck: ‘Als je je niet veilig voelt in je relatie, omdat hij bijvoorbeeld vreemd is gegaan of een enorme flirt is, is het tijd om samen weer aan positieve ervaringen te bouwen. Op die manier kun je hopelijk weer ontdekken dat je partner wél onvoorwaardelijk van je houdt. Heb je een partner die niet normaal kan communiceren en veel op je moppert of kritiek heeft, leer dan om je grenzen aan te geven. Leg hem uit waarom jij je er niet prettig bij voelt en hoe je het anders zou willen.’

4. Intimiteit

Seks en andere intimiteiten deel je (als het goed is) alleen met je geliefde.

Leef je langs elkaar heen of alleen nog als beste maatjes, zonder fysieke aantrekkingskracht? Waarom zou je hem dan nog je partner noemen?

Zo krijg je het terug. Bolck: ‘Met een drukke baan of een gezin moet je seks of een etentje helaas inplannen. Heb je helemaal geen intimiteit meer? Benader het dan als een team en werk er samen aan. Als het niet helpt kun je naar een seksuoloog of een psycholoog gaan. Probeer niet te veel in je hoofd te zitten. Om ontspannen seks te hebben moet je de to do lijstjes even parkeren. Mindfulness oefeningen kunnen helpen om meer in het nu te zijn en je bewust te worden van je lichaam en je seksualiteit.’

5. Fun

Dat stel dat zwijgend tegenover elkaar zit in het restaurant, nee dat nooit! Samen pret maken is key in een goeie relatie. Je hoeft heus niet zijn passie voor kitesurfen of gitaarbandjes te delen, maar het scheelt als je dingen samen kunt doen waar je allebei van geniet.

Hoe krijg je het terug? Bolck: ‘Investeer in elkaar, plan leuke dingen om samen te doen, een weekend weg, of een dag samen iets doen. Crëeer momentjes voor jullie tweeën die de sleur doorbreken. Maak regelmatig tijd om even bij te praten en doe dan telefoons, tv en laptop uit. Het gaat niet vanzelf, je moet er echt moeite voor doen om het leuk te houden.’

www.twominutetherapy.nl

Tekst: Sara Luiters

Do Two Minute Therapy – For women who want to get something of their chest but have little time.

As this article was published in a Dutch magazine, it is advised to use Google translate to be able and read it in your own (English) language. Also, these magazine articles quote me, Jeannette Bolck, for their stories. To get a better impression of my personal approach please visit the Cases page.

Doe Twee Minuten Therapie

Voor vrouwen die en hun hart willen luchten en weinig tijd hebben: spreek een bericht in van 2 minuten dat je verstuurd via Whats app.

Je krijgt binnen 24 uur een berichtje terug van Psycholoog Jeannette Bolck.

Zij rekent de tijd die nodig is om te beluisteren, na te denken en het geven van repliek (max 15 minuten per sessie).

www.twominutetherapy.nl

This article describes how to be in a relationship without spending all your time together (even with kids).

As this article was published in a Dutch magazine, it is advised to use Google translate to be able and read it in your own (English) language. Also, these magazine articles quote me, Jeannette Bolck, for their stories. To get a better impression of my personal approach please visit the Cases page.

De LTA Relatie, ‘Living Together, doing things Apart’

Om het leuk te hebben in je relatie is het heus niet nodig om al seen Siamese tweeling, alles samen te doen, vindt journalist Sara Luijters. Liever niet zelfs.

‘WIJ houden niet zo van rode wijn ….’ , ‘WIJ vinden zus en zo onzin…’ . Ik ken vrouwen die hun zinnen standaard met  het woord ‘wij’ beginnen. Daar krijg ik accuut vlekken van. Want waar is die zelfstandige m/v gebleven, met haar eigen mening en een eigen leven? Alles doet ze nu samen met haar man en gezin, twee handen op één buik zijn ze, two peas in a pot. Vrouwen met een eigen leven, die nog regelmatig alleen of met vriendinnen hun gang gaan, daar doen de ‘symbioten’ vaak wat fnuikend over. ‘Wacht maar, die gaan het niet redden.’, hoor ik ze denken. En dan hebben ze het dus ook over mij, want in de negen jaar dat ik nu samen ben met J. doen we met grote regelmaat dingen zonder elkaar. Het idee van een conventioneel huwelijk, waarbij iedere scheet gedeeld moet worden, benauwd me. Trouwen? Nee, dank u. (Ik moet natuurlijk wel altijd huilen op de bruiloften van een ander, maar dit terzijde.) Bovendien is ons geluk al bekroond met de komst van onze dochter, daar kan geen trouwring tegenop. En omdat zij er is doen wij, ook heel veel wél samen, zoals op vakantie gaan, ontbijten op zondag of samen naar het park. Maar nauwelijks nog iets zonder elkaar doen, nee, dat is niet mijn idee van een gelukkige relatie. Ik moet soms gewoon echt de deur even achter mij dicht kunnen trekken. Frisse lucht happen. En geloof me, dat is beter voor iedereen. Een relatie blijft leuker, als je ook nog een eigen leven leidt, is mijn idee.

Solo-activiteiten

‘Latten’, oftwel living apart together, die trend uit de jaren zeventig van de vorige eeuw, lijkt mij soms zo slecht nog niet. Je ziet elkaar op de momenten dat je daar allebei zin in hebt, en geniet dan ook écht van de ander. Voor indutten is geen tijd, het blijft spannend. In een gezin gaat alles vaak op de automatische piloot, het is allemaal zo vreselijk voorspelbaar. Een tweede huis zit er voorlopig geld-technisch niet in, maar dingen ‘solo’ ondernemen, dat kan gelukkig wel. Dus was ik laatst nog met mijn beste vriendin een weekend aan het winkelen, witte wijn drinken én dansen in Madrid en had J. kort daarvoor een ‘mannen-weekend’ in Frankrijk. Hij gaat op zondag naar een wijnproeverij of katamaran zeilen met een vriend, ik ga op vrijdag met een vriendin naar een concert of uit eten en cocktails drinken. ‘Voldoende tijd los van elkaar doorbrengen kan gezond zijn.’, zegt relatie-therapeut Jeannette Bolck van Counseling Amsterdam. ‘Als je daarnaast tenminste ook nog genoeg tijd mét elkaar wilt doorbrengen.’

Langer Single

Voordat mijn vriendinnen en ik gezinnen vormden,hadden we al een heel leven achter de rug – behoorlijk rock-’n-roll – waarin we alleen rekening hoefden tehouden met onszelf. We waren onafhankelijk. Niet zovreemd dus dat we de beste onderdelen van dat singlebestaan(nachten doorfeesten, dagenlang in bed doorbrengenmet onze favoriete tv-serie zonder dat iemand klaagt, of een spannende fling) niet à la minute achter ons kunnen laten. Daarvoor zijn we te onafhankelijkegeesten. ‘Tegenwoordig settelen we op veel latere leeftijd dan vroeger,’ legt Bolck uit. ‘We zijn langer single en hebben meer tijd om een beeld te vormen waar we gelukkig van worden. Het voordeel hiervan is dat we goed weten wat we willen. Tegelijkertijd kan dat ook lastig zijn binnen een relatie, waarin je je moet aanpassen en water bij de wijn zult moeten doen.’Dat vind ik inderdaad lastig soms, en ik ben echt niet de enige. Zo gaat een vriend één keer per jaar solo op vakantie, kitesurfen in Brazilië. Zijn eega gaat vervolgens met vriendinnen naar Ibiza en samen met het hele gezin doen ze nog iets leuks in Nederland. Iedereen blij. Zelf spreek ik, om te ontladen, iedere week eenpaar keer buiten de deur af. Alleen. Het geeft mij energie om met vriendinnen te eten, lachen, drinken. En van een fijne flirt op z’n tijd ben ik ook niet vies. Even,
net als vroeger, geen ‘moeder of partner van’ zijn, ik hou ervan. Na zo’n avond uit kan ik weer tegen de sleur die het gezinsleven automatisch met zich meebrengt. Ik ben ontspannener, vrolijker en kan genieten van eenbinnenpretje tijdens het doen van iets dufs, zoals de weekboodschappen of het schrobben van de plee. Mijn vriend kent sommige vriendinnen van mij nauwelijks.Ze zijn echt ‘van mij’. ‘Aparte vriendengroepen kunnen je ademruimte geven. Je eigen vrienden hebben en ze niet hoeven delen met je partner, geeft een goedgevoel,’ zegt Bolck. ‘Het is ook prettig te weten dat je
mensen om je heen hebt, die er vooral voor jou zijn.’

Kijk uit voor de aflossingsrelatie

Niet helemaal versmelten met je man is ook fijn voor vriendinnen die nog single zijn. Zo is vriendin M. mijn paspoort naar mijn eigen dagen als single. Een andere goede vriendin heeft wel een man maar woont niet samen en heeft geen kinderen. Voor haar ben ik een
van de weinige vriendinnen die samenwoont, moeder is én toch nog steeds te porren is voor leuke uitstapjes zonder het gezin.
Als je buiten je relatie om vrijwel niemand anders meer ziet, kun je elkaar verstikken. Jeanette Bolck: ‘Van geforceerd thuisblijven terwijl je eigenlijk liever naar yoga-les was gegaan, wordt je relatie er niet gezelliger op. Het is belangrijk voor je eigen geluksgevoel om de dingen te blijven doen die je graag wilt doen, anders ga je het de ander kwalijk nemen.’ Mensen kunnen zich laten leiden door ‘hoe het hoort’ in een relatie,zegt Bolck. ‘Belangrijker is het hoe jullie zelf je relatie willen invullen en of jullie het samen eens kunnen worden.
Als je maar met elkaar blijft praten en duidelijk je grenzen aangeeft, is er niks aan de hand. Maar als één van de twee zich tekortgedaan voelt, of gefrustreerd, is het tijd om rond de tafel te gaan zitten.’ JeannetteBolck: ‘Zeker als er kinderen zijn, moet je uitkijken dat
je niet in een ‘aflossingsrelatie’ terecht komt, waarbij je los van elkaar wel veel onderneemt, maar nauwelijks nog iets samen. Op die manier groei je uit elkaar. Je moet er als stel voor waken dat je niet als kennissen samen gaat leven. Het is belangrijk om een team te
blijven vormen en geliefden te zijn en dat doe je onder meer door genoeg tijd samen te spenderen.’Inderdaad vond J. het enige tijd geleden welletjes met mijn uithuizigheid. Hij werd steeds grumpier en toen ik vroeg wat er scheelde, kwam het hoge woord eruit:
we deden te weinig samen. We spraken af weer meer tijd in elkaar te investeren. Zoals dat gaat met goede voornemens is het er nog niet écht van gekomen, maar de intentie is er. Tickets voor een concert van The Black Keys en een optreden van onze favoriete comedian
Eddie Izzard zijn besteld. We staan soms weer eens met zijn tweetjes op de tennisbaan of bellen de oppas en gaan uit eten op een doordeweekse dag. En na zo’n moment à deux bekijken we elkaar weer met een frisse blik. Mijn grootste angst is te worden als die
stellen die de hele avond in een restaurant zwijgend tegenover elkaar zitten. Zolang we los van elkaar genoeg meemaken hebben we voldoende te bespreken voor de komende tien jaar restaurantbezoek.

Tekst: Sara Luiters  

Beeld: Hollandse Hoogte

This article describes the different perspectives men and women have on romance and how women best can deal with the way men look at romance, without getting too frustrated… As this article was published in a Dutch Magazine, it is advised to use Google translate to be able to read this in English. Also the magazines quote me or use parts of my actual text. To get a further impression of my personal approach you can visit the Cases page.

Waarom is hij niet romantisch?

Een grote bos rode rozen, een mooie liefdesbrief of een onverwachts weekendje weg: journaliste Anne Broekman (33 en sinds mensenheugenis bij dezelfde man) wacht er tevergeefs op – en vele vrouwen met haar. Zijn mannen dan echt niet meer romantisch?

Al tijden verheugde ik me erop. Voor zijn verjaardag had ik mijn vriend een weekendje Barcelona cadeau gegeven. We zouden er een romantisch tripje van maken. Ik zag ons al helemaal voor me: hand in hand Park Güell slenterend, af en toe stilstaand voor een kus of fotomomentje. Daarna zouden we ongetwijfeld de Sagrada Familía bewonderen, om ’s avonds in één van de nauwe, kronkelige straatjes tapas te eten bij een tentje waar normaal gesproken alleen de locals komen. Ah, de romantiek! 

Fast forward een paar weken later: mijn vriend staat met een niet al te vrolijk gezicht buiten op mij te wachten, terwijl ik nog even een rondje maak door een boetiek. Ook mijn humeur is niet best. Een uur eerder hebben we als avondeten een lauwe hamburger en dito frietjes op, bij de MacDonald’s op de Rambla. Geen gezellig, kronkelig straatje dus, maar een soort Spaanse Kalverstraat. Voor morgen staat Camp Nou, het stadion van FC Barcelona, op de agenda. Welke romantiek?

Schrale troost

Nee, voor bloedstollende romantiek hoef ik bij mijn vriend niet aan te kloppen. Hoewel we al vijftien jaar samen zijn, piekert hij er niet over om me ten huwelijk te vragen: een bruiloft is te duur voor één dag lol, teveel poespas en ‘wat zegt zo’n boterbriefje nou eigenlijk?’. Romantische films  – Notting Hill, The Notebook, zulke dus – wil hij eigenlijk nooit zien, en áls we er samen naar kijken, maakt hij alles belachelijk. De plot klopt niet, de verhaallijn is veel te langdradig en als uitsmijter hoor ik, als ik ontroerd raak: ‘ha ha, jij moet ook om alles huilen’.

Schrale troost, ik sta er niet alleen voor. Wat cijfers: volgens onderzoek van het tijdschrift Vrouw vindt 55 procent van de vrouwen haar partner niet romantisch. En uit onderzoek van Bloemenbureau Nederland blijkt dat de Nederlandse vrouw zichzelf gemiddeld een 7,1 voor romantiek geeft. De Nederlandse man krijgt met de hakken over de sloot een voldoende: een mager zesje. Vooruit, om mijn vriend niet helemaal als botte boer af te schilderen: er is nog geen Valentijnsdag verstreken dat ik geen lief kaartje van hem kreeg (zelfs toen we jaren geleden even een pauze hadden ingelast verzuimde hij deze plicht niet, waarvoor hulde), maar erg spontaan en recht uit het hart voelt dat natuurlijk niet helemaal. Wat is er toch met die mannen aan de hand? Is romantiek dan echt iets uit ver vervlogen Romeo & Julia-tijden, en zit het er gewoon niet meer in bij de moderne man?

Het is voer voor discussie, vindt psychologe Jeannette Bolck (www.counselingamsterdam.nl). “Het hangt af van jullie definitie van romantiek. Dáár gaat het vaak mis tussen stellen. Mannen hebben hier meestal een heel ander beeld van dan vrouwen. Dat komt deels door onze cultuur en opvoeding: meisjes worden grootgebracht met roze en prinsessen, waardoor er een stereotypering ontstaat van wat romantiek nou eigenlijk inhoudt, zoals kaarslicht en rode rozen. Over het algemeen is het wel zo dat vrouwen meer waarde hechten aan een belevenis, mooie woorden en de aankleding – dus ja, inderdaad dat kaarslicht. Mannen hebben vaak geen idee van wat vrouwen met romantiek bedoelen.”

Hoogste tijd voor een mannelijk oogpunt. Volgens psycholoog Marcelino Lopez, mede-auteur van ‘Liefde in tijden van Facebook’, valt het allemaal wel mee met die onromantische mannen: “Sterker nog: uit sommige onderzoeken blijken mannen misschien wel romantischer zijn dan vrouwen. Ze zeggen eerder ‘ik hou van jou’, ze herinneren zich hun eerste zoen beter en beëindigen vaker een relatie omdat de ‘magie’ er niet was.” Ook Lopez denkt dat mannen en vrouwen er een heel ander beeld van romantiek op nahouden. “Romantiek betekent voor de gemiddelde vrouw dat hij met betekenisvolle woorden en gebaren laat zien dat jij haar koestert, en er door dik en dun voor haar wil zijn. Dat hij oog heeft voor wat zij belangrijk vindt en nodig heeft. En niet alleen nu, maar ook morgen en volgend jaar. Dat blijkt bijvoorbeeld uit zijn exclusieve aandacht, kleine attenties, geïnteresseerde vragen en de manier waarop hij reageert als zij chagrijnig is.”

Lekke fietsband

Dat mannen en vrouwen heel anders denken over romantiek, is zo klaar als een klontje (MacDonald’s. Camp Nou. Ik kan het niet vaak genoeg benadrukken). Toch is het geen kwade opzet van het manvolk, benadrukt psychologe Bolck: “Mannen vinden het echt heel fijn om samen met hun partner te zijn. Ze hechten alleen meestal minder aan romantiek en denken er niet heel bewust over na – al zijn er natuurlijk altijd uitzonderingen. Een legitieme vraag is natuurlijk: wat is romantiek nou precies? Naar mijn mening gaat het om na te denken over wat je partner fijn vindt, je in die ander verdiepen en merken dat iemand echt moeite voor je heeft gedaan.” De geluksbeleving van mannen en vrouwen zit volgens de psychologe simpelweg in andere dingen.

Een theorie waar Lopez het helemaal mee eens is: “Een vrouw vindt het vast sympathiek als haar vriend ongevraagd zijn stinkende best doet om haar lekke fietsbanden te plakken, de aardappelen te halen en de was op te hangen, maar het kan goed zijn dat zij pas echt warm wordt als hij uit zichzelf opmerkt dat ze naar de kapper is geweest of zegt dat hij haar zo heeft gemist op het suffe familiefeest van zijn oudtante. Veel mannen laten hun liefde vaak op meer praktische manier blijken dan haar lief is.”rouwen zit volgens de psychologe simpelweg in andere dingen. Even kort door de bocht vinden vrouwen het belangrijk dat ze van hun partner waardering en liefde voelen, en dat in de vorm van romantiek. Bolck: “Mannen laten hun liefde heus wel zien, maar dan in een andere vorm. Bijvoorbeeld door haar band te verwisselen of ruiten schoon te krabben als het vriest.”

Slagroom op de taart

Allemaal heel aardig bedoeld, die geplakte banden en schoongekrabde ruiten, maar ik wil horen dat mijn lief nooit meer zonder me kan, dat zijn leven niet compleet was voor hij mij ontmoette en of ik heel misschien dit weekend geen plannen wil maken, want verrassing: we gaan naar Parijs. Om maar een paar dwarsstraten te noemen. Of is dit ondankbaar gezeur van mij en is romantiek een verwend, Westers verschijnsel, en eigenlijk helemaal niet zo belangrijk in een relatie? Toch wel, denk Jeannette Bolck. “Ik behandel vaak stellen in mijn praktijk met relatieproblemen. Dan vraag ik hen ook: ‘Wat maakt jullie meer dan alleen goede vrienden?’ Juist, dat is de romantiek! Dat geeft iets extra’s aan je relatie: een blijk van moeite, waardering en liefde. Romantiek is voor een relatie eigenlijk de slagroom op de taart. Bovendien maak je met romantiek weer samen mooie herinneringen, die jullie band verdieping geeft en waar je op kunt teren als het wellicht een tijdje wat minder goed tussen jullie gaat. Zie het als een investering. Een veelgehoorde klacht van stelletjes is dat het saai is geworden, en dat ze nooit meer iets leuks samen doen. Dat hangt dan eigenlijk samen met te weinig romantiek.”

Vriendin A. weet er alles van. Ook zij hoeft geen serenades, bossen bloemen of liefdesbrieven te verwachten: “Zelfs zijn sms’jes aan mij sluit Paul af met ‘grtz’. Zo idioot! Ik ben zijn vriendin, niet een of andere kennis. We zijn nu zes jaar bij elkaar, en ik probeer al die tijd al tevergeefs wat rozengeur en maneschijn in onze relatie te pompen. Maar Paul maakt mijn hang naar romantiek vooral belachelijk. Hij weet dat ik niets liever wil dan dat hij mij ten huwelijk vraagt, en van die kennis maakt hij dan ook graag gebruik. Te pas en te onpas zegt hij op plechtige toon: ‘Lieve schat, wil jij…’ en dan volgt er iets stoms als ‘de mayo aangeven’ of ‘de lamp aan doen’. Heel flauw allemaal. Hij heeft zelfs een keer, op een groot festival waar al onze vrienden bij waren, gevraagd op ik mijn ogen dicht wilde doen en mijn hand vastgepakt. Vervolgens probeerde hij het lipje van een bierblikje aan mijn vinger te schuiven. Tja. Ik heb inmiddels de hoop maar opgegeven.”

Gewoon vragen

Je bij de situatie neerleggen, is inderdaad een optie. Het voorkomt in ieder geval een hoop teleurstelling – als je een gourmetstel voor je verjaardag krijgt in plaats van dat mooie horloge dat je nota bene nog hebt aangewezen in de winkel. Toch is een gourmetstel – of andere miskleun – niet perse een reden tot mokken, zegt psychologe Bolck. Er is een andere manier om met een onromantische man om te gaan: “Kijk naar de gedachte die achter zijn gedrag zit. Misschien vindt hij het gezellig om lang met jou aan tafel te zitten. Die gedachte maakt zo’n gourmetstel natuurlijk wel weer romantisch. Heb oog voor de kleine dingen. Zo haalt mijn man weleens Chinees eten, waar ik totaal niet van hou. Speciaal voor mij rijdt hij dan nog extra om langs een deli om eten af te halen dat ik wel lust. Dat vind ik zó lief. Dan gaat het helemaal niet om bossen rozen of grote gebaren.”

Stille hints geven, werkt in ieder geval niet. Beter is het om open te zijn over je verlangens. Vragen is de enige manier om te krijgen wat je wilt, ook al druist dat in tegen je gevoel van wat romantiek inhoudt (spontaniteit! Verrassingen!). Wil je dat hij jou uiteten neemt? Gewoon vragen, zegt Lopez: “Als het een oprecht verzoek is in plaats van een stiekem verwijt zal hij vast een stuk gewilliger reageren. Door er vanuit te gaan dat hij vanuit zichzelf moet weten wat je leuk vindt en nodig hebt, doe je jezelf tekort.”

Vrouwen die kunnen aangeven wat ze fijn vinden zonder hun partner in de hoek te drijven, kunnen op meer romantiek rekenen, denkt Lopez. Nog een tip uit de mannelijke koker: ga in geen geval zeuren: “Ervan uitgaande dat het onromantische in de aard van het beestje zit, kun je zo’n man maar het beste een handje helpen in plaats van hem te vervloeken. Een grote valkuil in veel relaties is het vervallen in verwijten.” Zeuren en klagen hebben namelijk een averechts effect, zegt Lopez: “De onromantische man krijgt er alleen maar minder zin in: het geeft hem het gevoel dat hij op commando een beetje leuk moet doen. Dat werkt natuurlijk niet. En als hij het wel doet, zal je als vrouw terecht opmerken dat hij het alleen maar doet omdat jij het hebt afgedwongen.”

Wat wél helpt, is zelf over de brug komen. Kortom; iets liefs en romantisch doen voor hem. Verdiep je in wat hij echt leuk vindt, en waar hij blij van wordt. “Ook al vind je het zelf onzin, zoals een nieuwe iPad waar hij alleen stomme spelletjes op doet. Het gaat erom dat je moeite voor hem doet. Dit heeft een wisselwerking: waarschijnlijk gaat hij ook dingen bedenken waarmee hij jou een plezier doet. Je oogst wat je zaait, zo simpel is het soms echt,” aldus Bolck. Tot slot een tip van persoonlijk noot: geef nooit de moed op. Onlangs vond ik verstopt onder mijn kussen een klein doosje met daarin de mooiste ring die ik me maar kon wensen. Cadeautje van mijn vriend. Zonder aanzoek weliswaar, maar ach. Het begin is er.  

Tekst: Anne Broekman

This article, published in a magazine especially for grandparents, describes how grandparents can sometimes find great joy out of their (grand)children. What is enjoying something now really..?

As this article was published in a Dutch Magazine, it is advised to use Google translate to be able to read this in English. Also the magazines quote me or use parts of my actual text. To get a further impression of my personal approach you can visit the Cases page.

Genieten, hoe doe je dat?

Genieten is een bril die je opzet – een bril die ervoor zorgt dat je oog hebt voor de mooie dingen om je heen.

Genieten: van je kleinkinderen, van je eigen kinderen die nu ouders zijn, van je familie die groot is geworden. Ook al zit het soms behoorlijk tegen in het leven, juist dan is het van groot belang om te zien wat je nog wél hebt. Maar wat is dat eigenlijk, genieten? En hoe blijf je ook tegen de stroom in de lichtpuntjes zien?

Ergens van genieten heeft iets magisch. Het is een gevoel waarbij alles op z’n plaats lijkt te vallen. Je bent helemaal in je element, je voelt je lekker en je bent – voor even – volmaakt tevreden. Ook al zit het soms tegen in het leven – geen of moeizaam contact met een van je kinderen of kleinkinderen, gezondheidsperikelen, het verlies van een dierbare, een onverwacht ontslag – op het moment dat je geniet heb je vrijaf van al je zorgen. Je denkt niet aan wat de toekomst brengt of wat er in het verleden is gebeurd, maar je focust met al je zintuigen op het hier en nu.

Genieten wordt beschouwd als werkwoord, maar in wezen is het een staat van zijn,’ zegt Ad Vingerhoets, professor in de klinische psychologie en gespecialiseerd op het gebied van stress, emoties en kwaliteit van leven. ‘Het is geen specifieke activiteit of bepaald gevoel, maar een toestand waarin je verkeert. Je kruipt niet in een slachtofferrol en je voelt geen zelfmedelijden, maar je hebt oog de dingen die je nog wél hebt. Je familie, je vrienden, je hobby’s. De essentie van genieten is dat je niet alles krijgt wat je wilt, maar dat je alles wilt wat je krijgt.’

Het is lastig te omschrijven waarom we precies genieten, laat staan hoe het precies voelt. Feit is dat er op het moment dat we genieten iets gebeurt in onze hersenen. ‘Het is het ervaren van positieve emoties,’ zegt Vingerhoets. ‘Lange tijd focusten we in de psychologie vooral op negatieve emoties: hoe kunnen we daar het beste mee omgaan en hoe komen we er vanaf? Pas sinds kort weten we dat de oplossing voor veel problemen juist schuilt in positieve emoties, zoals genieten. Genieten is daarom heel belangrijk – en zelfs onontbeerlijk voor mensen.’

Steuntje in de rug

Genieten is iets van alle tijden. In de oude Griekse filosofie vinden we het hedonisme al terug – het woordje hedonisme is afgeleid van het Griekse ‘hèdonè’ wat ‘genot’ betekent – waarin wordt gesteld dat genot het hoogst haalbare is. Maar wat ís het eigenlijk, genieten? ‘Je hebt in je hersenen verschillende genotsnetwerken die met elkaar verbonden zijn,’ legt neuropsycholoog en hoogleraar klinische neuropsychologie Margriet Sitskoorn uit. ‘Als die worden geprikkeld door bijvoorbeeld lekker eten, een middagje met je kleinkind of een mooi kunstwerk, dan voel je genot.’

De genotcentra in ons brein zijn volgens Sitskoorn – bekend van boeken als Het maakbare brein, Passies van het brein en het onlangs verschenen Ik wil iets van jou, jij wilt iets van mij – veelal ontwikkeld in de oertijd. ‘Dat was een periode van schaarste. Er was een tekort aan eten en drinken, maar ook aan veiligheid, bescherming en zelfs liefdespartners. Had je eten te pakken of lukte het je om jezelf voort te planten, dan beloonden je hersenen dat met een lekker gevoel – een gevoel wat de basis vormt voor wat wij tegenwoordig verstaan onder genieten.’

Genot was in de oertijd eigenlijk een extra steuntje in de rug om te overleven – en nog steeds worden genotcentra getriggerd door zaken die de overleving ten goede komen. Sitskoorn: ‘Denk aan basisbehoeftes zoals eten, drinken en seks, maar ook alles wat je nageslacht ten goede komt. Tijd doorbrengen met je kleinkinderen, leuke dingen met hen doen – de reden dat we dat zo heerlijk vinden is terug te voeren naar onze genotsystemen. Die worden geprikkeld als we onze kleinkinderen zien – en daarom genieten we zo van hun aanwezigheid.’

Op deze manier klinkt het redelijk vrijblijvend, genieten. Maar dat is het volgens Sitskoorn niet: ‘We hebben genieten echt nodig, want het zorgt ervoor dat we dat gedrag doen dat lichamelijk en psychisch goed voor ons is. Dat komt voort uit het feit dat we niet alleen genotcentra in onze hersenen hebben, maar ook pijncentra. Als je doet wat niet goed is voor je genotcentra – bijvoorbeeld niet of verkeerd eten of niet genoeg tijd steken in je kinderen of kleinkinderen – dan komen de pijncentra in actie. Die pijn zet je aan om snel iets te zoeken waar je wél van geniet.’

Bijvoorbeeld: samenzijn met je familie of vrienden, vergaren van kennis, een mooi schilderij bekijken of een lekkere maaltijd eten. ‘Waar je het meest van geniet verschilt per persoon, maar voor iedereen geldt dat genieten zo prettig is dat het ons motiveert om bepaald gedrag te herhalen,’ aldus Sitskoorn. ‘Als jij blij wordt van je kleinkind, dan zal dat je aanzetten het contact nog hechter te maken. Omdat je dat fijne gevoel wilt behouden. Op die manier zet genieten ons gedrag heel sterk in gang – het bepaalt eigenlijk wat we wel en niet doen in het leven.’

Absolute must

In navolging van de zoektocht naar geluk waar we ons massaal op hebben gestort, lijken we onszelf steeds bewuster te worden van het grote belang van genot. Was genieten voor de huidige generatie opa’s en oma’s en de generaties daarvoor nog een luxe die lang niet voor iedereen was weggelegd – want belangrijker was dat er brood op de plank kwam, de kinderen schone kleren aan hadden en meer van dat soort basale dingen – tegenwoordig staat genieten hoog op onze ranglijst. Het is niet langer een onverwacht extraatje, maar iets waar we récht op hebben.

‘De kentering ten aanzien van genieten vond plaats tijdens de culturele en seksuele revolutie in de jaren zestig,’ vertelt psycholoog Jeanette Bolck die haar cliënten onder meer inzichten geeft in een nog beter contact met collega’s, vrienden en familie. ‘Voor die tijd was Nederland een heel calvinistisch land. Er was na de Tweede Wereldoorlog veel armoede en je was allang blij als er eten op tafel kwam en je kind niet overleed aan een vervelende ziekte. De mentaliteit was: “Niet lullen, maar poetsen.” Van genieten had nog nooit iemand gehoord.’

Totdat in de jaren zestig en zeventig de welvaart voorzichtig op gang kwam. En daarmee ook het besef dat het leven niet alleen bestaat uit overleven, maar dat je behalve werken, werken en nog eens werken ook dingen mag doen die je leuk vindt. Bolck: ‘De invloed van de kerk werd minder groot, vrouwen verwierven bepaalde rechten en de parttime baan deed zijn intrede. Daardoor ontstond ruimte voor vrije tijd en leuke dingen doen. De focus verschoof van zekerheid en vastigheid naar persoonlijke ontwikkeling en zaken die gelukkig maken.’

Er ontstond een heel andere – lossere – invulling van het leven waarin genieten met de jaren een steeds grote rol is gaan spelen. ‘Enerzijds is dat een goede ontwikkeling, want als je het vergelijkt met vroeger moeten we tegenwoordig een heleboel ballen hoog houden,’ zegt Bolck. ‘Een carrière, de kinderen, het huishouden, een sociaal leven. Wil je jezelf niet helemaal voorbij lopen, dan is het regelmatig inbouwen van een genietmoment een absolute must. Even pas op de plaats maken, het leven van alledag loslaten en puur genot beleven.’

De keerzijde van de medaille is dat het soms lijkt alsof we móéten genieten. Alsof een vrijdagavond op de bank niet goed genoeg is, maar we altijd het optimale uit elke dag moeten halen. Bolck: ‘Mensen associëren genieten vaak met dingen doen. Uit eten, naar het pretpark met de kleinkinderen, een weekendje weg. Dat brengt druk met zich mee en genieten wordt op die manier een verplichting. Wat zullen we nu weer eens gaan doen? Daarmee schieten we ons doel voorbij, want genieten gaat juist over je eigen keuzes maken en doen of laten waar jij je goed bij voelt.’

Wees opmerkzaam

We moeten leren dat het mág, genieten. Maar dat het geen verplichting is – en zeker niet iets wat we naarstig moeten nastreven door van de ene activiteit naar de andere te racen. ‘Ben je alsmaar bezig met genot najagen en leuke dingen doen, dan krijgt genieten iets oppervlakkigs,’ zegt psycholoog Pieternel Dijkstra die onder meer onderzoek doet naar persoonlijkheid, relatiekwaliteit en lichaamsbeeld. ‘Het wordt een trucje in plaats van een pure emotie. De uitdaging is om ook te kunnen genieten als je het niet najaagt, maar gewoon thuis op de bank zit.’

Genieten is volgens Dijkstra een bril die je opzet – een bril die ervoor zorgt dat je oog hebt voor de mooie dingen om je heen. ‘Ik merk dat het echte diepe genieten vooral voorkomt bij mensen die al de nodige ellende hebben meegemaakt,’ vertelt ze. ‘Die mensen waarderen het leven zoals het komt en hebben daar ondanks al hun verdriet nog steeds oog voor. Genieten draait bij hen niet om een tweede huis in Spanje of een drieweekse safari door Zuid-Afrika, maar om de kleine alledaagse dingetjes zoals een middagje knutselen met hun kleinkind of wandelen met de hond.’

Als psycholoog moedigt Dijkstra mensen van harte aan om bewuster van fijne momenten in het leven te genieten, want dat draagt onbetwist bij aan een betere psychische toestand. ‘Het leven kent mooie, maar ook minder mooie periodes. Het is niet de bedoeling dat je depressief wordt en daar te lang in blijft hangen. Juist op zulke momenten kan genieten voor balans zorgen. Het geeft je het besef dat niet alleen maar ellende is wat de klok slaat, maar ervaart – dwars door al je verdriet en zorgen heen – op een heel betekenisvolle manier ook iets positiefs.’

Genieten geeft je een oppepper en zin in het leven. Het maakt dat je stress, moeilijke tijden en ongemak beter aan kunt. Het helpt om onbenulligheden te relativeren en laat je inzien wat echt belangrijk is in het leven. ‘Mensen vragen me vaak: “Hoe doe je dat dan eigenlijk, genieten?”’ zegt Dijkstra. “Het antwoord daarop is simpel: wees opmerkzaam in het hier en nu. De schaterlach van je kleinkind, de manier waarop je voeten de straat aanraken, de zachte stof van je tuinstoel. Houd je aandacht bij wat je ervaart en denk even niet aan het verleden of de toekomst.’

Momenten waarop je zou kunnen genieten glippen op die manier niet door je vingers, maar maak je heel bewust mee. Dijkstra: ‘Het belangrijkste besef is dat genieten niet in allerlei uitzinnige activiteiten zit, maar dat je juist van de kleine dingetjes kunt genieten. Iedereen die optimaal wil genieten, raad ik aan om daar meer oog voor te krijgen. Ik weet bijvoorbeeld dat mijn eigen moeder enorm geniet als haar kleinkinderen tijdens een wandeling haar hand vastpakken. Het klinkt triviaal, maar voor haar is het iets groots. En dat is precies het geheim van genieten.’

5 x genieten

• Ontdek de juiste balans. Geniet je ervan om twee vaste dagen in de week op je kleinkinderen te passen of word je veel blijer van een spontaan samenzijn? Het is een kwestie van uitproberen wat het beste bij jou past.

• Denk niet dat je een saaie oma/opa bent als je met de kleinkinderen thuis blijft. Van een middagje gezellig knutselen aan de keukentafel genieten kinderen minstens zo veel als van een uitstapje naar Artis of Naturalis.

• Plan leuke dingen in, maar laat ook ruimte over voor spontaniteit. Genieten betekent niet altijd dat je erop uit moet. Juist als je niets plant, ontstaan de mooiste genietmomenten.

• Wees mindful en probeer met aandacht in het moment te zijn. Laat het verleden en de toekomst los en focus je op het hier en nu. Wat ruik je? Wat zie je? Wat voel je? Geniet van al het moois om je heen.

• Als je inziet dat ontspanning en genieten – net als eten, drinken en slapen – noodzakelijk zijn om gezond te leven, is het wellicht al gemakkelijker om vaker ontspannende activiteiten in te plannen. Pak eens vaker een bioscoopje, lees een boek of ga lekker sporten.

Tekst: Fleur Baxmeier

This article is about how mothers tend to get emotional quickly and cry rather easily. Several researches are being mentioned to explain this phenomenon.

As this article was published in a Dutch magazine, it is advised to use Google translate to be able and read it in your own (English) language. Also, these magazine articles quote me, Jeannette Bolck, for their stories. To get a better impression of my personal approach please visit the Cases page.

Het is niet niks, moeder worden. Daarom is het helemaal niet gek dat onze traanbuizen overuren draaien. Of is er meer met ons aan de hand, vraagt moeder en redacteur Sara Luijters zich af.

Het begon met de ‘kraamtranen’, Natuurlijk had ik er tijdens mijn zwangerschap al over gehoord, maar ik wuifde het lacherig weg als een van de vele fabeltjes rondom het moederschap. Zoals de roze wolk, die bij mij persoonlijk meer een klein grijs donderwolkje bleek te zijn. Maar jawel, op dag 3 na de geboorte van onze dochter Evie kreeg ik spontaan last van de babyblues. Ik pakte een kadootje uit de kraammand, gemaakt door een vriendin, en las kaart nummer 3: ‘Het is zover, de kraamtranen. Open dit kadootje maar snel.’ Uit de verpakking kwam een box met Kleenex tevoorschijn. Ik moest zo hard huilen dat ik de helft van de zakdoeken ter plekke verbruikte. Sinds ik moeder ben (en de zwangerschap hoort daar ook zeker bij) huil ik om het minste geringste. Vaak om mijn eigen kind, als ze zegt dat ze van me houdt, of als ze een doelpunt scoort of een liedje in het kerstkoor zingt. De tranen zijn niet te stoppen. Ik ben een enorm watje geworden, ook nu mijn dochter allang uit de luiers is. Tv-reportages over kinderen in oorlogsgebieden, zieke of mishandelde kinderen, zap ik zo snel mogelijk weg. Het nieuws over Robert M. ? Ik heb het nauwelijks gevolgd, veel te heftig en te dichtbij. Maar het blijft niet beperkt tot tranen bij leed, ook bij andere dingen raak ik sneller geëmotioneerd. Ik zit te janken om romantische flutfilms en bij emo-tv als Hello, Goodbye of Spoorloos kun je me serieus opdweilen. Het lijkt alsof ik geen enkele controle meer heb over mijn emoties en of alles veel heftiger binnenkomt sinds ik moeder ben.

Bij mijn vriendinnen met kinderen is het al niet heel anders. Eentje weigert er ooit nog de krant te lezen vanwege al dat ‘rotnieuws’. Als haar man de krant uitheeft verdwijnt ‘ie linea recta in de papierbak, zij kiest er voor onwetend maar blij door het leven te gaan. Een andere vriendin durft niet meer naar de bioscoop omdat ze zich na afloop geneert voor de uitgelopen mascara op haar wangen. Psycholoog Jeanette Bolck van counselingamsterdam.nl: ‘Net na de bevalling heb je vaak te maken met een tsunami aan zaken die je systeem en brein moeten verwerken, fysiek en mentaal. Ook verandert de structuur in je leven enorm, vooral bij een eerste kind. Je bent moeder en hebt er dus de verantwoordelijkheid bij voor het leven van dit wezentje. En je moet opeens van alles, zorgen, dingen regelen, je krijgt een heel ander slaapritme, of meer een gebrek daaraan. En dan zijn er de hormonen door je lijf gieren, daarbij komt dat je moet herstellen van een enorme fysieke prestatie. Veel vrouwen willen daarnaast ook nog een een leuke partner, vriendin en collega zijn.’

Sleutel in de koelkast

Al die ballen tegelijk hoog houden kost veel energie, waardoor je weerstand en ook je weerbaarheid afneemt, zegt Bolck. ‘Emoties liggen aan de oppervlakte en komen er nu veel makkelijker uit. Sneller huilen komt bij veel (nieuwe) moeders voor.’ En daar is niks mis mee, als je er zelf tenminste geen last van hebt, zegt Bolck. ‘Als je merkt dat je voortdurend in tranen bent en je daar last van hebt, kan het verstandig zin om eens te kijken waarom je zo emotioneel bent.’ Vrouwen huilen sowieso redelijk veel, of ze nu net moeder zijn, al jaren moeder of helemaal geen moeder. Volgens prof. dr. Vingerhoets, die de oorzaak van huilen onderzocht, huilt een vrouw gemiddeld twee tot vier keer per maand. Dit is voor een belangrijk deel biologisch bepaald, het hormoon prolactine zet aan tot meer melkproductie waardoor we gaan huilen. Mannen hebben ook prolactine, maar veel minder, zij hebben vooral meer testosteron, dat juist een remmende invloed heeft op huilen. Een andere theorie stelt dat de confrontatie met onze eigen sterfelijkheid, ons emotioneler maakt. Bijvoorbeeld bij ziekte en het krijgen van kinderen. Maar er is meer aan de hand met onze hersenpan als we moeder worden. Zwangerschapsdementie bijvoorbeeld, wie kent het gevoel niet even helemaal de weg kwijt te zijn? Vergeten pakken melk, sleutelbossen aan de binnenkant van de deur, van die dingen. Ik ben zelfs eens met een vriendin van Amsterdam naar Utrecht gereden voor een concert van Alain Clark, dat bij aankomst pas een dag later bleek plaats te vinden. Okay, ik was altijd al een chaotisch type, maar sinds ik een kind heb lijkt het allemaal net een tandje erger te zijn geworden. Verweken die hersencellen soms door het moederschap?

Dr. Katherine Ellison deed onderzoek naar hersens van moeders in haar boek ‘Het moederbrein. Hoe moederschap je slimmer maakt.’ Zelf had ze het krijgen van kinderen lang voor zich uit geschoven, uit angst dat het dan gedaan zou zijn met haar carrière, vrijheid en intellectuele capaciteiten. Ze kreeg uiteindelijk twee kinderen en startte haar onderzoek. Hieruit bleek dat het moederschap inderdaad een verandering in de hersenen tot stand brengt, maar niet zo negatief als wij vaak geneigd zijn te denken. Moederhersens worden juist slimmer dan ooit. In een interview in het boek Het Mama Masterplan van Christine Pannebakker vertelt ze: ‘Het geheugen van vrouwen is tijdens de zwangerschap niet slechter, maar de vrouw is gewoon bezig met belangrijkere zaken dan alledaags geneuzel. Je kunt haar vergelijken met Einstein. Van hem is bekend dat hij nooit wist waar hij geld of cheques met grote bedragen had gelaten. Niet omdat hij dom was, hij concentreerde zich gewoon op zaken die voor hem belangrijker waren.’ Kortom, wat kan jou die bos sleutels schelen of dat vergeten pak melk, je hebt wel wat anders aan je kop. ‘Overigens is die vergeetachtige toestand maar tijdelijk.’, zegt Ellison. ‘Je krijgt er beter functionerende en scherper werkende hersensen voor terug.’ Na de bevalling blijken de hersenen van de moeder zelfs te groeien. Een aantal delen van de hersenen ontwikkelen dan meer grijze massa. De gebieden die groeien zijn het hersengebied dat verantwoordelijk is voor ouderzorg (en de wens tot zorgen), de hersendelen waar beloning en het verwerken van emoties plaatsvinden, en de gebieden die betrokken zijn bij redeneren en het beoordelen van een situatie. Moederschap maakt je dus niet ‘dement’ , je bent juist in staat om daadkrachtiger op te treden en allerlei ruis langs je heen te laten gaan. Opvallend: moeders die hun baby enthousiast beschrijven als mooi, lief en speciaal blijken hun brein het meest te trainen. Je baby aanraken en contact met je baby maken stimuleert de hersengroei en geeft je een gelukkig en voldaan gevoel. Onderzoekers vermoeden dat de hersengroei bij moeders ontstaat onder invloed van de hormonale veranderingen: toegenomen oestrogeen, oxytocine en, daar is ‘ie weer, prolactine. De laatste twee zijn belangrijk bij borstvoeding en het zorgen voor een baby. De invloed van de relatie die je als moeder met je kind opbouwt volgens de onderzoekers heel belangrijk. Moederhersenen groeien dus, zodat moeders beter uitgerust zijn om te zorgen voor hun baby.

Worden mannen eigenlijk ook watjes als ze vader worden?

Therapeut Jeanette Bolck: ‘De man van deze generatie durft gelukkig meer zijn zachte kant te laten zien, en maakt ook meer tijd en energie vrij voor het kindje. Ook met een vader gebeurt iets zodra ze hun kindje voor het eerst vasthouden.’ Mannen die samenwonen met een zwangere vrouw krijgen zelfs te maken met hormonale schommelingen, blijkt uit recent Brits onderzoek. Hun cortisol, oestradiol, prolactine en testoseron niveau verandert gedurende de negen maanden en dit kan voortduren tot twee maanden erna. Het is een trucje van de natuur om de man langzaam voor te bereiden op het aanstaande vaderschap; de scherpe kantjes van zijn mannelijkheid verdwijnen even naar de achtergrond, hij wordt gevoeliger, zorgzamer. Met name de afname van testosteron kan er voor zorgen dat zelfs de grootste macho opeens heel hard moet huilen.

Het moederbrein

Dr. Pilyoung Kim, ontwikkelingspsycholoog aan de universiteit van Yale, onderzocht of het brein van een kersverse moeder inderdaad verandert. Ze scande de hersens van 19 moeders een paar weken na de bevalling en opnieuw drie tot vier maanden later. Een kleine groei bleek inderdaad plaats te hebben gevonden in een aantal delen van de hersens. Onder meer in de hypothalamus, de prefrontale cortex en de amygdala, de gebieden die je als moeder motiveren om voor je kind te zorgen, die je een goed gevoel geven als je baby naar je lacht en die positieve emoties doorseinen als je de meest simpele handelingen verricht met je baby. Het zijn ook de delen van de hersens die gaan over het plannen en vooruit kijken, die er dus voor zorgen dat je je baby voedt en op tijd zijn luier op tijd verschoont. De veranderingen in het moederbrein kunnen ook een verklaring zijn voor het gevoel van onvoorwaardelijke liefde. Het zorgt ervoor dat we ons eeuwig zorgen maken, of de kinderen nu baby’s zijn of pubers. Het ‘regelt’ dat we niet zonder huis gaan met een Liga, een set spenen en een extra luier in onze tas, gewoontes die we ook wel het ‘moederinstinct’ noemen. De uitbreiding van dit ‘motiverende deel’ van de hersens kan leiden tot meer verzorging, waardoor baby’s weer beter groeien en bloeien. Experts denken dat moederlijk gedrag gevoed wordt door het gebied in de hersens dat de ‘substansia negra’ heet. Hier wordt dopamine aangemaakt, de chemicale boodschapper die verbonden is met bepaalde hersencellen en zorgt voor een ‘feel-good’ high. Herkenbaar. Want wat was ik blij dat de negen maanden zwangerschap en die nogal dramatische bevalling eindelijk achter de rug waren. Het Grote Genieten kon beginnen, ik daalde met rasse schreden van die grijze donderwolk af, sterker nog, die eerste maanden als moeder zweefde ik rond op een bubbaliciousroze wolk. Ik kon nauwelijks lopen, vanwege bloedverlies en aambeien ter grote van een walnoot, maar toch, ik was gelukkiger dan ooit. Uren staarde ik glimlachend naar mijn baby, meer had ik niet nodig.

Babyverslaafd

Een onderzoek uit 2008 laat zien dat wanneer het brein die feel-good signalen eenmaal binnen heeft gekregen, moeders op zoek gaan naar datgene wat hen zo gelukkig maakt. Zoals een drugsverslaafde naar zijn shot. Uit het onderzoek blijkt dat wanneer moeders hun baby zien lachen, deze feel good regionen werden geactiveerd. Dezelfde regionen van het brein die geactiveerd worden bij een cocaïne verslaafde die een snuif neemt. Vriendin P. noemt zichzelf zelfs ‘baby-verslaafd’, ze genoot iedere keer intens van de babytijd van haar kinderen. Uiteindelijk kreeg ze drie kinderen, maar als de natuur het haar had gegund, had ze er het liefst nog drie bij gekregen. ‘Het gevoel voor een baby te zorgen, borstvoeding te geven, de geur van de baby, dat alles geeft me een gelukszalig gevoel, een soort roes. Nog altijd als ik een baby zie word ik ‘broeds’, dan wil ik zo weer.’ Het idee dat moederhersens tot moes verworden, kunnen we in ieder geval linea recta naar het rijk der fabelen sturen. Je brein train je juist door typische moederdingen te doen. Door te knuffelen, te verzorgen, te spelen en te genieten van je kind. Of zoals hersendeskundige dr. Karin Ellison het zegt: ‘Het moederbrein is waar de wereld op draait.’

Tekst: Sara Luiters

Beeld: Sarah Field